เมแกน มาร์เคิล ผลักดันกฎหมายการลางานเพื่อครอบครัวต้องได้รับค่าจ้าง ในสหรัฐอเมริกา

     ถือเป็นอีกหนึ่งกฏเหล็กของเหล่าสมาชิกราชวงศ์แห่งราชวงศ์อังกฤษก็ว่าได้ กับการไม่ออกความเห็นเกี่ยวกับการเมืองในที่สาธารณะ ทว่าล่าสุดก็ดูเหมือนว่าดัชเชสแห่งซัสเซกส์จะได้ทลายกำแพงกฏดังกล่าวไปแล้วเป็นที่เรียบร้อย เมื่อเมแกน มาร์เคิล ได้เขียนจดหมายเปิดผนึกภายใต้ชื่อ “As A Mom” ถึงสภาคองเกรสแห่งสหรัฐอเมริกา เพื่อผลักดันกฎหมายเกี่ยวกับการลางานเพื่อครอบครัวต้องได้รับค่าจ้างตามปกติ ซึ่งนับเป็นครั้งแรกที่เมแกนได้อออกความเห็นเกี่ยวกับการเมืองของสหรัฐอเมริกาในที่สาธารณะอย่างเป็นทางการ หลังจากตัดสินใจลาออกจากการเป็นสมาชิกชั้นสูงแห่งราชวงศ์อังกฤษเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา

     ในจดหมายฉบับดังกล่าวระบุเอาไว้ว่า “ฉันไม่ใช่นักการเมือง แต่ฉันก็คือพลเมือง และคนที่มีส่วนร่วมในการปกครองของประเทศแห่งนี้คนหนึ่ง อีกทั้งในฐานะของคนเป็นแม่ ฉันจึงขอสนับสนับสนุนนโยบายการลางานเพื่อครอบครัวต้องได้รับค่าจ้าง” ทั้งนี้เมแกนยังกล่าวต่อไปโดยอ้างอิงประสบการณ์ของหลายครอบครัวอีกว่า “ยังมีพ่อแม่อีกหลายคนที่ต้องเผชิญหน้ากับความจริงอันโหดร้ายที่ว่า ในช่วง 2-3 เดือนแรกหลังคลอดลูก พวกเขาจะต้องตัดสินใจอย่างยากลำบากว่า พวกเขาจะเลือกการเลี้ยงดูลูกอย่างใกล้ชิดหรือเลือกกลับไปทำงานเพื่อให้ได้เงินเดือน” ไม่เพียงเท่านั้นเพราะเมแกนยังชูประเด็นน่าสนใจต่อไปอีกว่า คนที่เป็นแม่หลายคนต้องทุ่มเท และเสียสละทุกอย่างเพื่อลูก อีกทั้งยังมีประเด็นที่หลายคนยังไม่ได้คำนึงถึงเกี่ยวกับ การกลับไปทำงาน การเลี้ยงดูบุตร และค่ารักษาพยาบาล ที่พ่อแม่หลายครอบครัวต้องตัดสินใจทุกเดือนอีกด้วย

     ทั้งนี้เมแกนยังเชื่ออีกว่า การลางานเพื่อครอบครัวแล้วยังคงได้รับค่าจ้างนั้นควรเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานของประเทศ ไม่ใช่แค่เฉพาะในบางรัฐ หรือเป็นทางเลือกให้กับพลเมืองในประเทศเท่านั้น ซึ่งจดหมายแถลงการณ์ที่ถูกตีความไปว่าเกี่ยวข้องกับการเมืองฉบับดังกล่าว ถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าเป็นความกล้าหาญ และเป็นการเคลื่อนไหวที่สำคัญครั้งหนึ่งของสาหรัฐอเมริกาก็ว่าได้ เพราะนับเป็นการออกมาพูดถึงการเมืองในที่สาธารณะของอดีตสมาชิกราชวงศ์อังกฤษอย่างจริงจัง อีกทั้งยังเป็นขั้วความคิดโต้กลับนโยบายของสหรัฐดั้งเดิมที่ไม่มีการจ่ายค่าจ้างให้กับผู้ที่ใช้สิทธิ์ลางานเพื่อครอบครัว เนื่องจากมีการอ้างว่าเป็นผลดีต่อธุรกิจนั่นเอง 

     อย่างไรก็ตามก็คงจะต้องติดตามกันต่อไปว่า เนื้อหาภายในจดหมายดังกล่าวจะสามารถสร้างความเปลี่ยนแปลงให้กับกฏหมาย และนโยบายเกี่ยวกับประเด็นการลางานเพื่อครอบครัวของคนสหรัฐอเมริกาได้หรือไม่ และสามารถสร้างแรงกระเพื่อมได้มากน้อยเพียงใด