เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไปเทรนด์ดนตรีและผลผลิตทางวัฒนธรรมด้านต่างๆ ก็เปลี่ยนตามไปอย่างที่ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งได้ ความนิยมอาจเสื่อมถอยจากจุดหนึ่งและไปเพิ่มพูนมหาศาล ณ อีกจุดหนึ่ง ซึ่งตอนนี้สิ่งที่เห็นได้ชัดคือกระแสเพลงฮิปฮอปจากฟากตะวันตกขนานแท้กำลังพ่ายแพ้ให้กับอุตสาหกรรมเคป๊อปที่เติบโตอย่างก้าวกระโดด นั่นอาจทำให้ผู้คลุกเคล้าอยู่ในแวดวงดนตรีที่เคยเป็นที่นิยมสุดขีดจนเป็นเหมือนกลุ่มผู้สร้างความนิยมและทรงอิทธิพลบนยอดพีระมิดรู้สึกไม่ปลอดภัย เฉกเช่นเวลาที่แข่งขันกีฬาอะไรสักอย่างและถูกกดดันจนตกอันดับ อีโก้ที่เคยพุ่งทะยานสุดขีดกลับสวนทางกับทิศทางการดำเนินไปของกระแสโลก Azealia Banks ศิลปินสาวแสดงตัวอย่างของการเดินถอยหลังไม่เป็นเพราะมีอีโก้ดันไว้อย่างชัดเจน

     หากพูดถึงความสามารถของอเซเลียต้องบอกว่าเธอคือศิลปินหญิงพรสวรรค์สูงที่ได้รับการจับตามองอย่างมาก ทว่าวิธีการแสดงออกในพื้นที่สาธารณะของเธอทั้งโลกความจริงและโลกออนไลน์กลับฉุดรั้งเธอไม่ให้ก้าวสู่ความสำเร็จที่แท้จริงเสียที เพราะเธอคือศิลปินฝีปากกล้าที่วิจารณ์ เสียดสีศิลปินคนอื่น และยั่วยุแฟนคลับกลุ่มอื่นอยู่เสมอ แม้จะโดนสังคมลงโทษหลายครั้งแต่เหมือนอเซเลียก็ไม่เข็ดหลาบแต่อย่างใด เพราะล่าสุดตามรายงานข่าวของ Times of India มีการวิจารณ์โจมตี Jungkook แห่งวง BTS จนกลายเป็นประเด็นร้อนที่เหล่าอาร์มี่ทั่วโลกหัวเสียไปตามๆ กัน

Azealia Banks บุคคลต้นเรื่องผู้วิจารณ์เสียๆ หายๆ เกี่ยวกับ Jungkook และศิลปินเคป๊อป / ภาพ: Vulture

     ประเด็นอยู่ที่ว่าอเซเลียโพสต์สตอรี่ลงบนอินสตาแกรม โดยมีข้อความวิพากษ์วิจารณ์ถึงลักษณะการแต่งกายของเหล่าศิลปินเคป๊อป รวมถึงมิติด้านนิยามความมีเอกลักษณ์ พร้อมกล่าวถึงกลุ่มเคป๊อปว่าเป็น “Fruity K-Pop Weirdos” และที่หนักหนาสาหัสที่สุดคือการเหยียดเพศและเหมารวมด้วยการใช้คำว่า “Twerkin Twinks” ซึ่งหมายถึงกลุ่มรักร่วมเพศ โดยอเซเลียมองว่าเหล่าบอยแบนด์ก็เป็นแค่พวกเด็กหนุ่มรักร่วมเพศจำนวนมาก เรียกว่าเธอใส่หนักใส่เต็มทุกหัวข้อแสดงทัศนคติอันคับแคบและเป็นพิษต่อสังคมที่เปิดกว้างในปัจจุบันอย่างยิ่ง

     เรื่องราวดังกล่าวต้องบอกว่าไม่ได้มีแค่การด่าแบบสาดเสียเทเสียเท่านั้น แต่ยังสะท้อนภาพอีโก้และความคิดที่ปิดกั้นอย่างเห็นได้ชัด อเซเลียจัดอยู่กลุ่มศิลปินในประเภทดนตรีที่ได้รับความนิยมอย่างสูงตลอดหลายปีที่ผ่านมา ดนตรีแร็ปฮิปฮอปและดนตรีแขนงย่อยภายในกลุ่มประเภทดนตรีนี้ครองโลกเลยก็ว่าได้ช่วงหลัง มีศิลปินหน้าใหม่เกิดขึ้นมากมาย เหล่าศิลปินชั้นนำก็มียอดคลิกฟังบนแพลตฟอร์มต่างๆ จำนวนมหาศาล แน่นอนว่าความมั่นใจและอีโก้ของพวกเขาก็พุ่งทะยานตามความสำเร็จไปเช่นกัน เห็นได้จากอเซเลียมีกรอบความคิดว่า Chris Brown คือโคตรศิลปินของทศวรรษนี้ อ้างอิงตามความคิดของเธอเอง แน่นอนว่ามันอาจทำให้คนคิดเช่นนั้นได้จริงเพราะอิทธิพลทางดนตรีสไตล์คริส บราวน์ก็มีอิทธิพลและได้รับความนิยมอย่างล้นหลามจริงๆ แต่นั่นก็ไม่ใช่เหตุผลข้ออ้างที่จะมาขว้างปาความเกลียดชังใส่คนอื่นได้เช่นนี้

หน้าปกซิงเกิล Seven ของ Jungkook ผลงานที่ทำยอดสตรีมเป็นสถิติในหลากหลายแขนง / ภาพ: Big Hit

     ตอนนี้เคป๊อปคือสิ่งที่ก้าวเข้ามาแทนที่ความสำเร็จเดิมของดนตรีก่อนหน้านี้ เคป๊อปมีวิธีการนำเสนอจนเป็นแนวทางที่ทั่วโลกเสพกันอย่างทั่วถึง หากจะย้อนประวัติศาสตร์กลับไป เหล่านักดนตรียุคต่างๆ ที่เคยประสบความสำเร็จและหลงระเริงถึงความยอดเยี่ยมในแนวดนตรีของตัวเองจนออกมาวิพากษ์วิจารณ์แบบแทบไร้เหตุผลก็ให้เห็นจนเป็นเรื่องปกติของการเปลี่ยนผ่านยุคสมัย ร็อกแอนด์โรลล์วิจารณ์ดนตรีป๊อป ดนตรีป๊อปยุค Y2K วิจารณ์ดนตรีฮิปฮอป ถึงคราวฮิปฮอปวิจารณ์เคป๊อป มันเหมือนกับวัฏจักรแห่งการเปลี่ยนแปลงที่ต้องมีปัจจัยอะไรบางอย่างสะกิดความรู้สึกของผู้คลุกคลีอยู่ในแวดวงดนตรีรูปแบบหนึ่งรู้สึกสูญเสียอะไรบางอย่างให้กับดนตรีแนวใหม่ที่ตัวเองก็มองว่าไม่ได้วิเศษวิโสอะไรไปกว่าตัวเอง

     กระแส “Music Shaming” ปัจจุบันก็เชื่อมโยงกับเรื่องนี้และได้รับการพูดถึงมากขึ้น อเซเลียเป็นตัวอย่างชัดเจนที่รู้สึกถึงความมั่นใจในแนวทางดนตรีของตัวเองจนรู้สึกว่าแนวทางอื่นที่ต่างออกไปไม่ได้ดีเด่นเทียบเท่า บางคนเหยียดดนตรีที่ไม่ได้อยู่ในแวดวงสังคมตัวเองว่าไม่ดีหรือสะท้อนรสนิยมที่ต่ำกว่า การด่าทอของอเซเลียก็เช่นกัน เพราะมองลึกถึงเนื้อความจะเห็นว่าเธอวิจารณ์แบบไร้เหตุผลและเต็มไปด้วยความเกลียดชังแต่ศิลปินอื่น เหมือนกับการเหยียดแนวทางศิลปะของผู้อื่นอย่างโจ่งแจ้ง และประกาศว่าดนตรีของตัวเองหรือกลุ่มตัวเองยอดเยี่ยมที่สุดในยุคนี้ นี่คือบทเรียนที่ชี้ให้เห็นอย่างชัดเจนว่ายุคสมัยเปลี่ยนไปโดยสมบูรณ์ กระแสดนตรีเคป๊อปคือยอดพีระมิดใหม่ที่กำลังเป็นเป้าการถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างปฏิเสธไม่ได้จริงๆ