รู้จักกับ ‘Blue Giant’ แอนิเมชั่นเพลงแจ๊ส ที่ชวนจุดประกายความหวังและความฝันของชีวิตอีกครั้ง

     หากพูดถึงเรื่องราวของอุตสาหกรรมแอนิเมชั่น แน่นอนว่าปลายหมุดหมายของหลายๆ คนยังคงพุ่งตรงไปยังแดนปลาดิบอย่างประเทศญี่ปุ่นเป็นแน่ เพราะในช่วงตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมาอุตสาหกรรมแอนิเมชั่นญี่ปุ่นยังคงทวีความรุ่งเรืองและความนิยมขึ้นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นแอนิเมชั่นเรื่องดั้งเดิมหรือแอนิเมชั่นเรื่องใหม่ๆ ที่เกิดขึ้นในยุคหลัง แต่ยังคงกลิ่นอายและดีเอ็นเอของความเป็นลายเส้นญี่ปุ่นได้แบบชัดเจน

 

 

     เช่นเดียวกับครั้งนี้ที่เราจะพาไปรู้จักกับอีกหนึ่งภาพยนตร์แอนิเมชั่นสุดป๊อปกับเรื่อง “Blue Giant” แอนิเมชั่นที่ปูโรงของเรื่องด้วยมนต์เสน่ห์ของเพลงแจ๊ส โดยมีตัวละครหลักทั้ง 3 คือ Dai Miyamoto (ได มิยาโมโตะ) เด็กหนุ่มผู้หลงรักในเสียงของแซ็กโซโฟนจนเริ่มหัดเล่นด้วยตัวเอง เขาใช้เวลาในการปั้นทักษะทางดนตรีจนกลายมาเป็นพรสวรรค์ของตนเองในที่สุด ถัดมากับ Yukinori Sawabe (ยูกิโนริ ซาวาเบะ) ชายผู้เติบโตในครอบครัวนักเปียโน และมีความหลงใหลในเพลงแจ๊สเป็นอย่างมาก และปิดท้ายด้วย Shunji Tamada (ชุนจิ ทามาดะ) อดีตนักฟุตบอลที่ผันตัวมาเป็นมือกลองให้กับวง “Jass” ของพวกเขา

 

 

     ภายหลังการร่วมตัวเพื่อตั้งวงทั้งสามก็ได้ฝึกซ้อมและขึ้นแสดงในเวทีต่างๆ ตั้งแต่คอนเสิร์ตครั้งแรก จนก้าวเข้าสู่คอนเสิร์ตงานเทศกาลเพลงแจ๊ส ซึ่งการเติบโตของพวกเขาก็ทำให้เราได้เห็นอย่างต่อเนื่องที่อาจเรียกได้ว่า “เก่งแบบก้าวกระโดด” จนในที่สุดพวกเขาทั้งสามคนก็ได้รับโอกาสเข้าไปแสดงสดในร้านอาหารที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเวทีอันดับหนึ่งของนักดนตรีเพลงแจ๊ส ถึงแม้เรื่องราวจะดำเนินมาแบบน่าประทับใจ แต่แล้วจุดหักมุมของเรื่องก็เข้มข้นจนเรียกน้ำตาจากเหล่าแฟนคลับกันถ้วนหน้า 

     ถึงแม้ว่าเนื้อหาเกี่ยวกับในภาพยนตร์แอนิเมชั่นเรื่องนี้แลดูจะชวนให้เราได้เพลิดเพลินไปกับเสียงเพลงแจ๊สที่ปรากฏอยู่แทบทั้งเรื่องเคล้าไปกับเรื่องราวที่เข้มข้นและดำเนินไปอย่างมีอรรถรสแล้ว อีกหนึ่งสิ่งที่ปรากฏขึ้นมาคงต้องยกให้การเล่นเรื่องที่ชูให้เห็นถึงพลังแห่งความหวังและความฝันผ่านความมุ่งมั่นจากแต่ละคาแร็กเตอร์ที่เราได้เห็น ไม่ว่าจะเป็นได ที่มุ่งมั่นในการเล่นเพลงแจ๊สจนได้ฉายาว่า “Blue Giant” หรือจะเป็นยูกิโนริที่ถึงแม้จะประสบอุบัติเหตุจนต้องเล่นเปียโนด้วยแขนข้างเดียว เขาก็ยังคงทำมันอย่างเต็มที่ในโชว์สุดท้ายของตัวเอง รวมถึงชุนจิ นักกีฬาผู้ไม่มีทักษะทางดนตรีแต่เขาก็มุ่งมั่นที่จะตีกลองเพื่อขับส่งเพลงแจ๊สไปยังผู้ฟังแบบไม่ย่อท้อ

 

 

     ด้วยความพยายามและความฝันอันร้อนแรงที่สื่อผ่านตัวละคร ทำให้ในที่สุดภาพยนตร์แอนิเมชั่นเรื่องดังกล่าวกลายมาเป็นอีกหนึ่งเรื่องราวที่ชวนให้ใครหลายคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า เป็นแอนิเมชั่นที่ช่วยปลุกความหวังและความฝันที่เคยมีและมอดดับไปให้กลับมาลุกโชนเพื่อก้าวเดินต่อในชีวิตจริงอีกครั้ง และเราคงต้องพูดว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นอีกภาพยนตร์ที่นำเสนอความเป็นกลิ่นอายของเนื้อเรื่องตั้งเเต่เวอร์ชั่นมังงะได้อย่างดีเยี่ยม