'การได้รับเลือกเป็นสนม' 'การได้อยู่ปรนนิบัติฮ่องเต้อย่างใกล้ชิด' 'การได้มีชีวิตที่สุขสบายในวังหลัง' อาจเป็นเรื่องจริงหรือเป็นเพียงภาพลวงตาที่ถ่ายทอดผ่านพระราชวังขนาดใหญ่ ตำหนักที่โอ่อ่า รวมถึงเสื้อผ้าเครื่องประดับสวยๆ งามๆ แต่ใครจะรู้ได้ว่าแท้จริงแล้วชีวิตในวังต้องห้ามนั้นอาจเต็มไปด้วยความทุกข์ ความหวาดกลัว ใช้ชีวิตในแต่ละวันไปกับการต่อสู้ดิ้นรน แม้ไม่หวังไปยืนในตำแหน่งสูงสุดแต่อย่างน้อยก็ต้องเอาตัวเองและครอบครัวให้อยู่รอดปลอดภัย วันนี้โว้กจึงถือโอกาสมาเปิดลำดับขั้นของเหล่านางในแห่งวังหลังสมัยราชวงศ์ชิง เพื่อแสดงให้เห็นถึงการเดินทางที่แสนยาวไกลของสตรีวังต้องห้าม กว่าจะเป็นสตรีผู้มีอำนาจนั้นต้องก้าวผ่านลำดับมากี่ขั้น ตำแหน่งไหนถือว่าสำคัญและสูงที่สุด 

 

ภาพจากซีรี่ส์เรื่อง หรูอี้จ้วน จอมนางเคียงบัลลังก์ (Ruyi’s Royal Love In The Palace)

ตำแหน่งนางใน สมัยราชวงศ์ชิง

1. หวงโฮ่ว (皇后) 

     หวงโฮ่ว หรือ ฮองเฮา คือ สตรีผู้มีความสำคัญเป็นอันดับ 1 ได้ชื่อว่าพระอัครมเหสีเอก หรือจะเรียกว่าอยู่ในตำแหน่งภรรยาเอกที่ถูกต้องตามกฎหมายของฮ่องเต้องค์ปัจจุบันก็ว่าได้ ถูกยกย่องเสมือนแม่ของแผ่นดินอยู่เคียงข้างองค์จักรพรรดิ มีได้เพียงคนเดียวและถือว่าเป็นสตรีที่มีตำแหน่งสูงที่สุดในการปกครองวังหลัง สามารถมีขันทีรับได้ถึง 12 คนและนางกำนัลอีก 10 คน ในส่วนของเงินเดือนที่ได้รับคือ 1,000 ตำลึง โดยตำแหน่งฮองเฮานี้ใช่ว่าใครจะเป็นก็ได้ แต่ต้องมีต้นตระกูลและชาติกำเนิดสูงศักดิ์

 

2. หวงกุ้ยเฟย (皇貴妃)

     หวงกุ้ยเฟย เป็นลำดับขั้นของสนมที่รองลงมาจากฮองเฮา หรือเรียกง่ายๆ ว่าพระมเหสีรอง มีอำนาจในการร่วมปกครองวังหลังรองจากฮองเฮาเพียงคนเดียวเท่านั้น และสำหรับตำแหน่งหวงกุ้ยเฟยนี้สามารถมีได้เพียงคนเดียวเช่นกัน ซึ่งเราอาจเคยได้ยินว่าตำแหน่งหวงกุ้ยเฟยก็เปรียบเหมือนฮองเฮาองค์ที่ 2 เพราะเป็นตำแหน่งที่ประทานให้กับสตรีคนสำคัญ อาจมีส่วนในการร่วมปกครองนางสนมขั้นอื่นๆ หรือรับหน้าที่ดูแลวังหลังแทนฮองเฮาเลยก็ได้ จึงมีความสำคัญไม่ต่างจากฮองเฮา มีขันทีคอยรับใช้ 12 คนและนางกำนัล 8 คน ได้รับเงินเดือนจำนวน 800 ตำลึง 

 

ภาพจากซีรี่ส์เรื่อง หรูอี้จ้วน จอมนางเคียงบัลลังก์ (Ruyi’s Royal Love In The Palace)

3. กุ้ยเฟย (貴妃)

     ถัดลงมาจากหวงกุ้ยเฟยก็คือ กุ้ยเฟย ที่มีความหมายว่าพระอัครเทวีผู้ล้ำค่า ในตำแหน่งนี้สามารถมีได้ 2 คน และสามารถช่วยฮองเฮาและหวงกุ้ยเฟยดูแลวังหลังได้ ถือเป็นอีกหนึ่งตำแหน่งที่มีความสูงศักดิ์ ผู้ที่ได้รับตำแหน่งกุ้ยเฟยนี้เป็นได้ทั้งสตรีที่จักรพรรดิโปรดปรานหรือเป็นสตรีที่มาจากตระกูลขุนนางใหญ่ รวมถึงเชื้อพระวงศ์ ส่วนมากแต่งตั้งเพื่อเป็นกำลังสำคัญให้กับฮ่องเต้ ได้รับแรงสนับสนุนจากขุนนางใหญ่ทั้งหลาย ได้รับเงินเดือน 600 ตำลึง มีขันทีคอยดูแล 12 คนและนางกำนัล 8 คนเท่ากับหวงกุ้ยเฟย 

 

4. เฟย (妃)

     ตำแหน่งเฟยสามารถมีได้ 4 คน บรรดาสนมหลายคนต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมากเพื่อให้ได้ขึ้นมาอยู่ในตำแหน่งนี้ และมีสนมขั้นเฟยอีกไม่น้อยที่ค้างอยู่ในขั้นเฟยนี้จนสิ้นพระชนม์ไป นับเป็นตำแหน่งสนมที่มีความสำคัญเช่นกันแต่ไม่อาจเทียบได้กับกุ้ยเฟยหรือหวงกุ้ยเฟย แม้จะเป็นที่โปรดปรานแต่ไม่อาจการันตีได้ว่าจะสามารถเลื่อนขั้นสูงขึ้นโดยไร้อุปสรรค สนมขั้นเฟยมีขันทีรับใช้ได้ 10 คนและนางกำนัล 6 คน เงินเดือนอยู่ที่ 300 ตำลึง 

 

ภาพจากซีรี่ส์เรื่อง เจินหวน จอมนางคู่แผ่นดิน (The Legeng of Zhen Huan)

5. ผิน (嬪)

     สนมขั้นผินเป็นตำแหน่งที่แต่งตั้งได้ถึง 6 คน นับเป็นสนมลำดับกลางที่ไม่ได้สูงศักดิ์หรือมีอำนาจมากเท่าไหร่นัก รวมถึงอาจไม่มีความสำคัญหรือก่อให้เกิดผลกระทบอะไรต่อราชสำนัก แต่การได้ก้าวมาอยู่ในตำแหน่งผินก็นับว่าน่าพึงพอใจมากแล้ว หากมีความประพฤติดี เป็นที่โปรดปราน และตระกูลสร้างผลงานน่าชื่นชมต่อราชสำนักก็มีสิทธิ์ได้เลื่อนขั้นเป็นเฟยแบบทางลัด ได้รับเงินเดือนเป็นเงิน 200 ตำลึง มีขันทีประจำตำแหน่ง 8 คน และนางกำนัล 6 คน  

 

6. กุ้ยเหริน (貴人)

     สำหรับตำแหน่งกุ้ยเหรินสามารถตั้งแต่ได้แบบไม่จำกัดจำนวนคน โดยส่วนมากลูกสาวของเหล่าข้าราชการที่มียศ มีตำแหน่ง หรือตระกูลที่มีผลงานดีมักได้พระราชทานให้เริ่มใช้ชีวิตในวังต้องห้ามด้วยตำแหน่งกุ้ยเหริน แม้ลำดับขั้นนี้จะไม่ถือว่าสูงส่งแต่ก็นับว่าเป็นตำแหน่งสนมที่ก้าวกระโดด ส่วนนางกำนัลที่ได้รับโอกาสให้ปรนนิบัติจักรพรรดิและไต่ลำดับขั้นจนมาถึงกุ้ยเหรินได้ก็นับว่าสูงมากแล้วเพราะนางกำนัลน้อยคนนักที่จะมาถึงจุดนี้ ได้รับเงินเดือน 100 ตำลึง ขันที 4 คนและนางกำนัล 4 คน

 

ภาพจากซีรีส์ หรูอี้จ้วน จอมนางเคียงบัลลังก์ (Ruyi’s Royal Love In The Palace)

7. ฉางจ้าย (常在)

     สตรีที่ได้รับตำแหน่งฉางจ้าย คือสตรีที่ทางบ้านเป็นเพียงข้าราชการชั้นกลาง จัดอยู่ในตำแหน่งข้าราชการธรรมดาทั่วไป อาจเพียงคุ้นเคยกับชื่อเสียงเรียงนามของตระกูลมาบ้าง ไม่นับว่าเป็นสตรีที่มีชาติกำเนิดสูงศักดิ์ มีจำนวนกี่คนก็ได้ โดยจะมีขันทีคอยรับใช้ 3 คน นางกำนัล 3 คน และได้รับเงินเดือน 50 ตำลึง

 

8. ต๋าอิ้ง (答應)  

     สนมในขั้นต๋าอิ้งจะนับว่าเป็นสนมชั้นล่างหรือต่ำที่สุดในบรรดาสนม มีได้ไม่จำกัดจำนวน สตรีที่อยู่ในลำดับต๋าอิ้งจะเป็นผู้หญิงที่มีฐานะทางบ้านธรรมดา พ่อหรือคนในตระกูลเป็นข้าราชการระดับล่าง ไม่มีความสำคัญหรือแทบจะไม่มีชื่อเสียงอะไร หากนางกำนัลคนไหนที่ได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้อาจได้รับการแต่งตั้งให้อยู่ในขั้นต๋าอิ้งซึ่งแสดงถึงการได้เป็นนางสนมเต็มตัว น้อยคนนักที่จะได้เลื่อนขั้นสูงขึ้นจากตำแหน่งนี้ มีขันทีคอยดูแล 1 คน นางกำนัล 2 คน และได้รับเงินเดือน 30 ตำลึง

 

ภาพจากซีรี่ส์เรื่อง เจินหวน จอมนางคู่แผ่นดิน (The Legeng of Zhen Huan)

     ถัดจากตำแหน่งต๋าอิ้งลงมาจะเป็นชนชั้นนางกำนัลหรือนางใน ได้รับพระเมตตาให้ปรนนิบัติฮ่องเต้ ถูกเรียกให้ถวายตัวได้เช่นเดียวกับสนมแต่ไม่ถือเป็นสนม ยังต้องทำงานตามหน้าที่เดิมของตนเองและไม่มีขันทีนางกำนัลเป็นของตัวเอง และแม้ในปัจจุบันจะไม่มีราชวงศ์จีน แต่ความยิ่งใหญ่ของประเทศจีนนั้นยากจะลบเลือน ยังมีการนำเรื่องราวและบุคคลในประวัติศาสตร์มาถ่ายทอดมุมมองความคิดผ่านซีรี่ส์หลายต่อหลายเรื่อง โดยยุคสมัยที่ได้รับความนิยมหยิบยกมาเรียบเรียงเขียนเป็นบทละครมากที่สุดอีกยุคก็คือช่วงสมัยราชวงศ์ชิงนั่นเอง