หรือเพราะวงการซีรี่ส์ไทยไม่ได้สนใจ Soft Power เท่าที่ควร

     แน่นอนว่าอุตสาหกรรมบันเทิงในยุคปัจจุบันทั้งสื่อเพลง ภาพยนตร์ หรือซีรี่ส์ต่างๆ ถือเป็น Soft Power อย่างหนึ่งที่นำเสนอวัฒนธรรมหรือวิถีชีวิตของประเทศนั้นๆ ได้เป็นอย่างดี เกาหลีใต้ก็เป็นอีกประเทศหนึ่งที่ต้องยอมรับว่าอุตสาหกรรมบันเทิงสามารถเผยแพร่ไปทั่วโลก จนอาจเรียกได้ว่าเป็นอิทธิพลขนาดใหญ่และเป็นการสร้างชื่อเสียงให้แก่วงการเกาหลีใต้เป็นอย่างมาก อย่างเช่น 'King The Land' ก็เป็นหนึ่งในซีรี่ส์ยอดนิยมที่กำลังออนแอร์อยู่ในตอนนี้ และที่ได้รับการกล่าวถึงที่สุดคงจะเป็นฉากที่ซาราง (นำแสดงโดย Im Yoon-ah) และกูวอน (นำแสดงโดย Lee Jun-ho) ได้มาเที่ยวประเทศไทยไม่ว่าจะเป็นการกินอาหาร หรือแวะท่องเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ แม้กระทั่งการพัฒนาความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เกิดขึ้นในประเทศไทยอีกด้วย ทั้งนี้จึงบอกได้ว่าซีรี่ส์ King The Land เป็นการสร้าง Soft Power ให้กับประเทศไทยอย่างแท้จริง เพราะสามารถเผยเสน่ห์ถึงวัฒนธรรมไทยให้สู่สายตาคนทั่วโลกได้

     เพราะเหตุนี้ผู้เขียนจึงอดตั้งคำถามไม่ได้ว่า “ทำไมอุตสาหกรรมบันเทิงเกาหลีถึงสามารถสร้างซอฟต์พาวเวอร์ให้กับหลากหลายวัฒนธรรมได้ ในขณะที่บ้านเรายังไม่แข็งแกร่งพอที่จะนำเสนอความโดดเด่นของวัฒนธรรมต่างๆ ได้มากขนาดนั้น”

 

    ภาพจากซีรี่ส์เรื่อง 'คู่กัน' / ภาพ: Brand Inside

     หากกลับมามองย้อนอุตสาหกรรมบันเทิงของประเทศไทยที่ตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าจะเริ่มพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ ทั้งการนำเสนอเนื้อหาที่เข้าถึงความหลากหลายมากขึ้น อาทิเช่นซีรี่ส์วายหลายเรื่องที่สามารถสร้างฐานแฟนคลับต่างประเทศได้อย่างล้นหลาม ทว่าถ้ากล่าวกันตามตรงส่วนใหญ่เหล่าแฟนๆ ก็มักจะรู้จักแค่ตัวตนของนักแสดง แต่ยังไม่สามารถเข้าถึงวัฒนธรรมไทย การใช้ชีวิต หรือรู้จักเมนูอาหารไทยมากขนาดนั้น ไม่เทียบเท่ากับอุตสาหกรรมบันเทิงประเทศอื่นอย่างเช่นเกาหลีที่เพียงแค่กล่าวถึงการดำเนินชีวิต สถานที่ท่องเที่ยว หรือการกินการอยู่ของประเทศนั้นๆ ก็สามารถสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลกได้แล้ว

     จากที่เคยลองดูหรือวิเคราะห์ภาพตามแล้วส่วนใหญ่ผลงานของไทยมักเน้นเนื้อเรื่องที่นำเสนอความสัมพันธ์ของคู่รักในบทนำต่างๆ จนอาจเป็นความเคยชินแล้วว่าภาพรวมของฉากเป็นเพียงองค์ประกอบหนึ่งเท่านั้น ไม่น่าจับตามองเท่าแก่นเรื่องที่แท้จริงหรือตัวนักแสดง ส่วนอุตสาหกรรมบันเทิงเกาหลีมักจะเก็บรายละเอียดสิ่งแวดล้อมรอบข้างเพื่อให้ผู้ชมได้เข้าถึงและเห็นภาพมากที่สุด รวมถึงการสร้างแนวเพลงหรือพลอตเรื่องซีรี่ส์ก็เป็นเอกลักษณ์ที่ไม่จำเจกับประเทศไหน จึงเป็นสิ่งที่ทำให้ทั่วโลกมองเห็นความแตกต่างและยอมรับให้แวดวงบันเทิงเกาหลีเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตนั่นเอง

 

 ภาพจากซีรี่ส์เรื่อง 'King The Land' / ภาพ: Sanook

     ทั้งนี้ผู้เขียนไม่ได้กล่าวว่าอุตสาหกรรมบันเทิงไทยนั้นผิดแปลกหรือไม่พัฒนาแต่อย่างใด ทว่าหากอยากก้าวข้ามกรอบเดิมๆ ที่เคยมีก็คงจะเป็นเรื่องที่น่าลองทำ ลองให้ความสำคัญแก่องค์ประกอบเพียงเล็กๆ น้อยๆ มากกว่าการจดจ้องว่าจะมีเลิฟซีนเมื่อไหร่ หรือจะทะเลาะกันตอนไหน ไม่แน่ว่าในอนาคตอุตสาหกรรมบันเทิงของประเทศไทยอาจเป็นกระบอกเสียงหรือเป็นหน้าตาในการสร้าง Soft Power ให้กับวัฒนธรรมตัวเองและประเทศอื่นก็เป็นได้