รู้จัก 'ก้องกาน' ศิลปินไทยที่เลือกสื่อสารผ่าน Teleport งานศิลปะสุดไฮป์ ดังไกลไปทั่วโลก

ช่างภาพ: สุดเขต จิ้วพานิช
สัมภาษณ์: ปวีณา บัลลพ์วานิช
เรียบเรียง: ฐาดิณี รัชชระเสวี

__________________________

     ถ้าพูดถึงศิลปินไทยแถวหน้าในวันนี้ ชื่อของ 'ก้องกาน-กันตภณ เมธีกุล' คืออีกหนึ่งชื่อที่ต้องติดลิสต์ ไม่ใช่แค่พรสวรรค์ในการเล่าเรื่องผ่านงานศิลปะเท่านั้นที่น่าประทับใจ แต่ตัวละครที่เขาสร้างก็เป็นที่รักของใครหลายคนด้วยเช่นกัน

     เรามีนัดกับก้องกานเพื่อเข้าชมนิทรรศการล่าสุด No Heart Here (จบไปเมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมาและได้รับกระแสตอบรับดีทั้งจากคนในแวดวงศิลปะและแฟนๆ ของก้องกาน) จังหวะการเล่าเรื่องของนิทรรศการครั้งนี้ใช้พื้นที่ถึง 3 ห้องในการพูดคุยกับคน โดยแบ่งเป็นแต่ละช่วงชีวิตของมนุษย์ที่เชื่อมโยงกับอารมณ์และความทรงจำ ผ่านตัวโมเดลเด็กผู้ชายที่มีรูโหว่อยู่ตรงหัวใจซึ่งกลายเป็นสัญลักษณ์ประจำตัวของศิลปิน ก้องกานบอกว่าผลงานของเขามักสะท้อนถึงความรู้สึกหลากหลายมิติ ทั้งความฝัน ความจริง และธรรมชาติ เขาสร้างภาพจำเป็นหลุมดำแห่งช่วงเวลาที่เขาใช้พาเราเข้าไปสู่โลกของเขาตลอดหลายปีที่ผ่านมา 

     ศิลปินหนุ่มหน้าเด็กแต่ผลงานสุดล้ำคนนี้เคยทำงานในบริษัทโฆษณาก่อนจะผันตัวมาเป็นศิลปินเต็มตัว “ตอนนั้นผมแค่รู้สึกว่าอยากไปทำอะไรที่ผมชอบจริงๆ ซึ่งสิ่งที่ผมชอบจริงๆ ก็คือวาดรูป ส่วนงานโฆษณาก็เป็นงานที่ผมชอบเช่นกัน แต่ผมรู้สึกว่าอยากทำอะไรที่ผมชอบมาตั้งแต่เด็กมากกว่า นั่นก็คือการที่เราได้ทำงานศิลปะจริงๆ โดยที่ไม่ได้ไปในทางคอมเมอร์เชียล ตอนนั้นก็เป็นช่วงอายุที่น่าจะเหมาะสมที่จะไปต่างประเทศ ผมเลยตัดสินใจลาออกแล้วไปเรียนศิลปะเพิ่มเติม แล้วก็มีโอกาสได้ทำสตรีตอาร์ตที่นิวยอร์ก” 

     จากประสบการณ์การทำงานในตำแหน่งอาร์ตไดเร็กเตอร์ ทำให้ก้องกานเชี่ยวชาญเรื่องความคิดสร้างสรรค์และการสื่อสารเป็นพิเศษ “ข้อดีของตอนที่ผมได้ทำงานเป็นอาร์ตไดเร็กเตอร์คือรู้จักวิธีคิด รู้จักวิธีกลั่นกรองเมสเซจของเราให้มีความชัดเจน แต่วิธีการนำเสนอผ่านผลงานศิลปะอาจแตกต่างจากโฆษณาตรงที่เราไม่มีลูกค้าหรือเราไม่ต้องสื่อสารเพื่อจุดประสงค์ในการขายของ เพราะฉะนั้น ผมสามารถโชว์ความเป็นตัวเองได้เต็มที่ และสามารถเล่าเรื่องราวในสิ่งที่เราอยากจะเล่าผ่านมุมมองของเราได้อย่างอิสระมากขึ้น” 

     ก้องกานเลือกเชื่อมโยงตัวเองกับคนดูด้วย Teleport หลุมดำข้ามห้วงเวลาที่พาเราไปตามจินตนาการของเขา หลุมดำนี้ก้องกานเล่าว่ามันเริ่มขึ้นมาตั้งแต่ตอนที่เขาไปเรียนที่นิวยอร์กและพบกับอาการคัลเจอร์ช็อก ซึ่งนอกจากวัฒนธรรมที่แตกต่างที่ต้องปรับตัวแล้ว บนบ่าของเขายังแบกความคาดหวังและความกดดันของตัวเองไว้อย่างหนัก “ตอนนั้นพอมองไปทางไหนก็เห็นแต่เส้นทางที่ลำบาก เราไม่ได้เกิดที่โน่น เรื่องคอนเน็กชั่นต่างๆ ก็ไม่มี ไม่รู้เลยว่าเราจะเป็นศิลปินได้อย่างไร รวมถึงเรื่องของค่าเงินที่สูงมาก ด้วยความที่เราเคยเป็นคนที่มีเงินเดือน พอมาเป็นคนไม่มีเงินเดือน หลายๆ เรื่องมารวมกันเข้าก็เลยเป็นความกดดัน ซึ่งตอนนั้นผมบอกตรงๆ เลยว่าผมไม่มีความสุขและไม่รู้จะเดินไปทางไหน จู่ๆ ภาพประตูมิติ (หลุมดำ) นี้ก็ผุดขึ้นมาในหัว มันก็เลยเป็นซีรีส์ที่พูดถึงเรื่อง “อิสรภาพ” ตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา”...

     สามารถตามไปอ่านบทสัมภาษณ์เต็มของก้องกานได้ในนิตยสารโว้กประเทศไทย ฉบับเดือนพฤศจิกายน 2024