เผยเรื่องราวของการประท้วงเพื่อ George Floyd กับแง่มุม 'แสงสว่างในความมืดมนของการปะทุเดือด'

     แน่นอนว่าช่วงเวลานี้ของโลกกำลังเต็มไปด้วยเหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์ไม่ว่าจะเป็นการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของคนทั่วโลก กระแสเศรษฐกิจที่ผันผวนราวกับรถไฟเหาะ และเรื่อละเอียดอ่อนอย่างการประท้วงเรื่องเหยียดสีผิวต้นเรื่องจากเหตุการณ์เสียชีวิตอันน่าเศร้าของ “George Floyd” เรื่องนี้เป็นเหตุการณ์ต่อต้านการเลือกปฏิบัติต่อกลุ่มชาติพันธุ์ที่ชัดเจนที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ประเทศสหรัฐอเมริกา(และของโลก) คนออกมาเรียกร้องสิทธิความเท่าเทียมให้กับคนผิวสี กลุ่มชาติพันธุ์ซึ่งถูกเลือกปฏบัติอย่างไม่เป็นธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผลลัพธ์ออกมาเป็นความสูญเสีย

ผู้คนออกมาเรียกร้องเรื่องสิทธิความเท่าเทียมอย่างมีแรงผลักดันอันแรงกล้า / ภาพ: Jerry Holt / Star Tribune via AP

     ความเดือดดาลประกอบกันการเรียกร้องสิทธิทำให้เกิดความชุลมุนวุ่นวาย เมื่อกลุ่มชาติพันธุ์หนึ่งถูกประพฤติปฏิบัติราวกับว่าเขาต่ำต้อยกว่านั่นทำให้คนทั่วไปมองเห็นอย่างไม่มีข้อกังหาว่า “นี่มันไม่เป็นธรรม ชีวิตจอร์จไม่เรื่องล้อเล่น” การประท้วงครั้งนี้จึงกลายเป็นการแสดงพลังครั้งสำคัญเพื่อต่อต้านการปฏิบัติต่อเพื่อนมนุษย์อย่างไม่เท่าเทียมกัน โดยเฉพาะเรื่องสีผิวและชาติพันธุ์ เราเห็นความโกลาหลเกิดขึ้นภายในหลายเมืองทั่วอเมริกาและกระแสร้อนแรงในโลกอินเทอร์เน็ต หลักฐานเชิงประจักษ์เหล่านี้สะท้อนให้เห็นว่าคนกำลังให้ความสำคัญกับประเด็นการเหยียดผิวอย่างเข้าอกเข้าใจมากขึ้น การกดขี่กลุ่มคนกลุ่มอื่นทั้งเชิงปฏิบัติและสัญลักษณ์มันกลายเป็นวิถีของสังคมยุคโบราณไปเรียบร้อยแล้ว

ความงดงามของการอาลัยให้ George Floyd เป็นแง่มุมความงดงามในใจมนุษย์ที่หวนคิดถึงบุคคลใดบุคคลหนึ่งเสมอ / ภาพ: Judy Griesedieck / MPR News

     ทว่าแสงสว่างในความและความมืดในแสงสว่างกลับเกิดขึ้นพร้อมๆ กัน แสงสว่างที่ว่าคือการที่คนให้ความสำคัญและเรียกร้องความเท่าเทียมกันในฐานะเพื่อนมนุษย์ ไม่มีสีผิว เชื้อชาติ หรือกลุ่มสังคมเป็นเครื่องแบ่งแยกมนุษย์อีกต่อไป เราได้เห็นภาพเหล่าประชาชนของแต่ละเมืองออกมาเรียกร้องสิทธิให้กับเพื่อนร่วมประเทศ(และร่วมโลก) ให้ได้รับการปฏิบัติอย่างสมฐานะ ตอนนี้มันไม่ใช่แค่เรื่องกดกี่หรือหยอกล้อเลียนตลกโปกฮาอีกต่อไป เพราะความอ่อนไหวเหล่านี้ต้องถูกให้ความสำคัญอย่างจริงจังและเหล่าผู้อำนาจในหลายด้านทั้งบันเทิง การเมือง เศรษฐกิจ และอื่นๆ อีกมากมายต้องไม่เพิกเฉยกับสิ่งที่เกิดขึ้น

ความเป็นมนุษย์ย่อมไม่แบ่งแยกสีผิวและชาติพันธุ์ / ภาพ: Janice Mastrangelo

     ภาพความสวยงามของแสงสว่างนอกจากการเรียกร้องความเท่าเทียมแล้ว เรายังเห็นความจริงจังใจระหว่างกันของตำรวจน้ำดีกับประชาชนคนแอฟริกัน-อเมริกันที่สุดท้ายก็แตะกำปั้นกัน กอดกัน และนับถือในการแสดงออกซึ่งกันและกัน เรื่องนี้แสดงให้เห็นต่างฝ่ายต่างมีคนดีในกลุ่มสังคมนั้นๆ เราจะเหมารวมทั้งหมดไม่ได้ ตำรวจน้ำดีก็ยังมี เหล่าคนผิวสีเองก็เรียกร้องความเป็นธรรมให้ตัวเองอย่างมีนัยยะสำคัญ ทั้งคู่ไม่จำเป็นต้องเกลียดกันเพียงเพราะเรื่อง “คนขาว” และ “คนดำ” ความผิดพลาดของตำรวจในภาพวินาทีชีวิตของจอร์จ ฟลอยด์นั่นล่ะคือไฟเพลิงอันใหญ่หลวง การออกมาประท้วงคือแสงสว่างเพราะมันไม่ใช่การสุมไฟเพิ่ม แต่มันคือการทำให้ไฟนั้นมอดลง และสร้างความมั่นใจอย่างเป็นระบบว่ามันจะไม่ลุกโชนขึ้นมาอีกในอนาคต

ในขณะที่คนมีเป้าประสงค์จะประท้วงเพื่อความยุติธรรม แต่กลับมีคนบางกลุ่มแสวงหาผลประโยชน์จากจุดนี้เช่นการลักลอบหยิบของจากร้านต่างๆ / ภาพ: Richard Tsong-Taatarii / Star Tribune

     แต่แล้วความมืดในแสงสว่างก็เกิดขึ้นเช่นกัน ความรุนแรงและอาชญากรรมโดยไร้กฎหมายเกิดขึ้นในความชุลมุนเหล่านี้ เหล่าคนไม่ประสงค์ดีเลือกใช้ช่วงเวลาอลหม่าน บ้านเมืองไร้ขื่อแปรชั่วคราว และเลือกสาเหตุการตายของจอร์จมาเป็นข้ออ้างในการประกอบอาชญากรรมต่างๆ ที่ไม่ใช่การประกาศเชิงสัญลักษณ์ แต่คือการเสริมสร้างความรุนแรงให้กับสังคม จนมีวลีหนึ่งเกิดขึ้นบนโลกออนไลน์ที่สะท้อนแง่มุมออกมาอย่างน่าสนใจว่า “การต่อต้านความรุนแรงด้วยความโกรธแค้นและรุนแรงตอบอาจไม่ใช่คำตอบ” แต่แน่นอนว่าการเรียกร้องย่อมทะลุเกิดกรอบของสังคมอยู่แล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องความไม่เท่าเทียมทางชาติพันธุ์ เพราะกรอบสังคมที่เหล่าคนเรียกร้องถูกมองว่าแหกกฎนั้น คือกรอบสังคมเดิมที่เขาอยู่ภายใต้ความไม่เป็นธรรมกันมาตลอดชีวิต ไม่แปลกที่พวกเขาอยากจะปลดแอกด้วยการบิดขยายกรอบนี้ออกเสียที ทว่าบางครั้งก็ต้องตั้งคำถามว่า “มันรุนแรงจนเกินพอดีหรือไม่” และ “การทำเช่นนี้ได้ประโยชน์อะไรขึ้นมานอกจากทำลายสังคมและกะเทาะรอยร้าวให้แตกกระจายหนักขึ้นเรื่อยๆ”

For George, For Real ? / ภาพ: Noah Berger / Associated Press

     ความน่าตกใจอีกอย่างคือคำว่า “เพื่อจอร์จ” ถูกนำมาดัดแปลงเพื่อการกระทำผิดโดยมิชอบต่อวัตถุประสงค์การเรียกร้อง ไม่ตรงแม้แต่นิด เพราะมีข่าวว่าคนหลายกลุ่มใช้วาทกรรมจอร์จ ฟลอยด์ในการทำลายข้าวของหรือแม้กระทั่งปล้นร้านแบรนด์เนมในห้างสรรพสินค้า คนบางกลุ่มกรูเข้าไปหยิบสิ่งของมีค่าและออกจากร้านไปอย่างหน้าตาเฉย ไร้ซึ่งการดำเนินคดี ไร้ซึ่งการหักห้ามกันเอง (ถ้าดำเนินคดีหรือห้ามในช่วงอารมณ์ปะทุเดือดก็อาจถูกมองว่าขัดขวางการเรียกร้องครั้งใหญ่ในประวัติศาสตร์) เราต้องมองย้อนดูว่าเหมาะสมแล้วหรือ ในเมื่อเขาปฏิบัติไม่ดีต่อเรานั่นไม่ได้แปลว่าปฏิบัติไม่ดีกลับจะเป็นคำตอบของการแก้ปัญหาเสมอไป ยิ่งกระทำผิดเพิ่ม จุดประสงค์หลักก็อาจจะถูกกลืนกินหายไป ทิ้งไว้แต่ความผิดที่ผู้เหยียดกลุ่มเดิมยังคงใช้เป็นข้ออ้างในการตราหน้าและผลิตซ้ำความไม่เท่าเทียมต่อกลุ่มชาติพันธุ์รองซึ่งเป็นเหยื่อมาตลอดต่อไป

ภาพเปิดอัลบั้มสุดงดงามของ Kevin OKeefe ในเมืองซีแอตเทิล / ภาพ: Kevin OKeefe

     และแล้วความตึงเครียดก็มาถึงจุดหนึ่งที่เผยความงดงามของมนุษย์อีกครั้ง เมื่อบ้านเมืองวุ่นวาย เกิดสภาวะไม่ปกติ คนในเมืองซีแอตเทิลออกมาดูแลรักษาเมืองที่พวกเขารักอย่างเต็มใจ ผู้คนจำนวนมากออกมาในช่วงเช้าหลังการประท้วงเพื่อทำความสะอาด ซ่อมแซมดูแลซีแอตเทิลบ้านเกิด เมืองพักอาศัยของพวกเขา เรื่องนี้สะท้อนอีกครั้งว่าสีผิวไม่เกี่ยวกับความดีชั่วแต่อย่างใด เหตุการณ์นี้ทำให้ Kevin OKeefe ออกถ่ายภาพและโพสต์ลงบนเฟสบุ๊กส่วนตัว  จนตอนนี้มีคนแชร์ความประทับใจนี้ต่อแล้วกว่า 11,000 ครั้ง (ณ วันที่ 1 มิถุนายน) ภาพถ่ายแสดงให้เห็นน้ำใจอาสาของชาวเมืองออกมาแสดงพลังกันโดยไม่หวังผลตอบแทน ไม่หวังมีหน้ามีตาทางสังคม พวกเขาแค่รักษาบ้านเมืองให้กลับมาน่าอยู่อีกครั้ง ภาพความประทับใจเหล่านี้ทั้งจาก Kevin OKeefe และความน่ารักระหว่างประชาชนผิวสีกับตำรวจผิวขาวจะเป็นอย่างไรชมภาพเพิ่มได้ที่ด้านล่างนี้เลย!

 

     สุดท้ายเราขอเป็นกระบอกเสียงที่แสดงพลังให้เห็นว่าเราไม่ได้สนับสนุนแค่การต่อต้านการเหยียดชาติพันธุ์ ต่อต้านการเหยียดเพศ และการต่อต้านเพื่อความเท่าเทียมของคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง แต่เรากำลังต้องการรักษาและชี้นำให้คนทั้งโลกเห็นไปในทางเดียวกันว่าเราเล็งเห็น “Humanism” หรือ “ความเป็นมนุษย์” ที่เท่าเทียมกันของคนทั้งโลก ขอให้ทุกคนประสบพบเจอแต่ความสุขโดยไม่เบียดเบียดซึ่งกันและกัน...

 

ภาพ Seattle Cleaning Up: Kevin OKeefe