เจาะลึกรูปร่างนักกีฬา สัญลักษณ์ของความทุ่มเทที่อาจต้องละทิ้งความสวยงามแบบคนทั่วไป

     ในโอลิมปิก 2020 เราได้เห็นการก้าวผ่านขีดจำกัดมนุษย์ในกีฬาหลายประเภท โดยเฉพาะกีฬาที่ต้องทำลายกำแพงด้านร่างกายของตัวเองเพื่อแข่งกับตัวเอง ครั้งนี้ด้วยการแข่งขันที่สูงขึ้นและการพัฒนาของเทคนิคการกีฬาหลายด้านทำให้เกิดการทำลายสถิติโลกขึ้นมากมาย สิ่งหนึ่งที่มองข้ามไปไม่ได้เลยคือร่างกายของนักกีฬา เพราะการทำลายสถิติต่างๆ สรีระมีส่วนสำคัญอย่างมากในการส่งนักกีฬาเข้าสู่ทำเนียบรายชื่อเจ้าของสถิติในกีฬาประเภทต่างๆ ซึ่งรูปร่างเหล่านั้นไม่ได้สร้างขึ้นภายในไม่กี่เดือน แต่กลับต้องแลกมาด้วยความพยายามทั้งชีวิต

โมเมนต์การคว้าเหรียญทองที่นักกีฬาทุกคนใฝ่ฝัน / ภาพ: Reuters

     แน่นอนว่าโลกนี้มีความงามในอุดมคติหลากหลายรูปแบบ ยุคปัจจุบันรูปร่างแบบคนออกกำลัง มีกล้ามเนื้อให้เห็นสอดรับกับส่วนเว้าโค้งอันเป็นที่นิยม สำหรับกีฬาหลายประเภทเอื้อให้นักกีฬามีรูปร่างดังกล่าวได้ ทว่ามีกีฬาอีกหลายประเภทเหมือนกันที่เมื่อการแข่งขันสูงขึ้น การจะทะยานขึ้นมายืนบนโพเดียมระดับโอลิมปิกนั้นต้องใช้ร่างกายในลักษณะเฉพาะที่อาจต้องยอมแลกกับความสวยงามตามบรรทัดฐานของสังคม เพื่อเข้าสู่ความงามเฉพาะตัวของแต่ละกีฬาแทน ซึ่งการสร้างร่างกายให้ถึงจุดสมบูรณ์แบบนั้นพวกเขาและเธอต้องฝ่าฟันโดยมีเป้าหมายคือการเป็นที่สุดของเกมกีฬา

รูปร่างของ Zhang Yufei นักกีฬาว่ายน้ำดีกรีเหรียญทองที่แสดงให้เห็นถึงร่างกายท่อนบนอันเป็นจุดเด่นของนักกีฬาประเภทนี้ / ภาพ: SwimSwam

     ยกตัวอย่างที่เห็นชัดที่สุดอย่างกีฬาว่ายน้ำ เราอาจจะคุ้นเคยกันดีกับรูปร่างของนักกีฬาประเภทนี้ แต่ปี 2021 การแข่งขันเข้าขั้น “Extreme” รูปร่างจึงต้องพัฒนาตามการแข่งขันที่สูงขึ้นตามไปด้วย เหล่าเงือกสาวและฉลามหนุ่มในโอลิมปิกครั้งนี้มีแผ่นหลังที่กว้างมาก กล้ามเนื้อบริเวณอกและไหล่ก็ใหญ่มากเช่นกัน รูปร่างลักษณะนี้แสดงให้เห็นถึงการพัฒนาตัวเองบนผืนน้ำอย่างหนักหน่วง เพราะรูปร่างดังกล่าวจะช่วยให้นักกีฬาสามารถว่ายน้ำได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องแลกมาด้วยชั่วโมงการว่ายมหาศาลเช่นกัน

Simon Biles บนบาร์ทรงตัวที่แสดงให้เห็นถึงกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ ชัดเจนตามแบบนักกีฬายิมนาสติกยุคใหม่ของสหรัฐอเมริกา / ภาพ: The Guardian

     การเปลี่ยนแปลงไปของรูปร่างนักกีฬายิมนาสติกหญิง ในยุคหนึ่งต้องบอกว่ายิมนาสติกเป็นกีฬาที่ได้รับความนิยมอย่างมาก เนื่องจากคนชมกีฬานี้ในการแข่งขันใหญ่ๆ เพื่อเสพความอ่อนช้อยสวยงามของท่าทางที่พลิ้วไหวราวกับเล่นกายกรรม แต่ยุคหลังความยากของท่ามีผลอย่างมาก ทำให้รูปร่างในอุดมคติของนักกีฬาหลายประเทศ โดยเฉพาะนักกีฬาหญิงเปลี่ยนไปด้วยเช่นกัน จะเห็นได้จากรูปร่างของทีมสหรัฐอเมริกาในปีนี้ที่ Simon Biles และ Jade Carey มีรูปร่างบึกบึนเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ และไม่สูงเกินไปที่จะทำให้เสียการทรงตัวได้ง่าย พลังจากกล้ามเนื้อตรงนี้จะช่วยให้พวกเธอวาดลวดลายในหลายอุปกรณ์ได้แข็งแรงและเพิ่มความยากของท่าได้มากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ความเคี่ยวของกีฬาประเภทนี้คือความเหมาะสมลงตัวตั้งแต่เรื่องโภชนาการ กว่าพวกเธอจะได้รูปร่างแบบนี้ต้องควบคุมอาหาร ออกกำลังกาย และรักษาระเบียบวินัยการฝึกซ้อมตั้งแต่อายุยังน้อยมากๆ เรียกได้ว่าลืมเรื่องขนมขบเคี้ยวถุงโตกันไปได้เลย

Guan Chenchen หนูน้อยวัย 16 ปีที่คว้าเหรียญทองยิมนาสติก ในอุปกรณ์บาร์ทรงตัวด้วยท่าทางอันพลิ้วไหว / ภาพ: Reuters

     ในขณะที่สหรัฐอเมริกากำลังพัฒนายิมนาสติกหญิงให้มีกลิ่นอายความแข็งแกร่งแบบประเภทชายมากขึ้น แต่ก็ยังมีหลายประเทศที่เน้นรูปร่างตัวเล็กเพรียวบางเน้นการคลื่นไหวที่พลิ้วดุจสายน้ำ จีนและรัสเซียคือตัวอย่างที่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่านักกีฬายิมนาสติกประเภทอุปกรณ์ยังคงรักษารูปร่างในอุดมคติของยิมนาสติกดั้งเดิมเอาไว้ แต่ก็ใช่ว่าจะพัฒนาร่างกายได้ง่ายกว่าของสหรัฐอเมริกา เพราะเด็กอายุไม่ถึง 18 ปีหลายคนต้องยอมสละเวลาทั้งหมดเพื่อคงรูปร่างนี้ไว้ ห้ามไม่ให้ผอมบางจนเกินไป ในขณะเดียวกันก็จะตัวหนาใหญ่เกินไปไม่ได้ การแข่งขันสูงขนาดนี้เรื่องเล็กน้อยที่มหาอำนาจด้านการกีฬาใส่ใจคือกุญแจลับที่พร้อมไขประตูสู่ชัยชนะ

รูปร่างสุดแข็งแกร่งของ Hou Zhihui เจ้าของเหรียญทองยกน้ำหนักรุ่นน้ำหนักไม่เกิน 49 กิโลกรัมในโอลิมปิก 2020 / ภาพ: Reuters

     กีฬายกน้ำหนักถือเป็นอีกหนึ่งชนิดกีฬาที่เน้นทุ่มเทให้กับการฝึกซ้อมด้านเทคนิคเป็นส่วนใหญ่อาจไม่เพียงพอ นักกีฬาไม่ว่าจะหญิงหรือชายต้องพัฒนารูปร่างให้ฟิตที่สุดตามรุ่นน้ำหนัก ดังนั้นกีฬาประเภทนี้ต้องสร้างทั้งความแข็งแกร่งไปพร้อมกับควบคุมมันในเวลาเดียวกัน เราจะเห็นว่าส่วนใหญ่นักกีฬามีรูปร่างที่หนามากเมื่อเทียบกับเกณฑ์น้ำหนัก เพราะการยกน้ำหนักต้องใช้แรงส่งจากทุกส่วนของร่างกาย พวกเขาและเธอแทบจะต้องเปลี่ยนร่างกายธรรมดาให้กลายเป็นยอดมนุษย์ด้านนี้โดยเฉพาะ หากต้องการประสบความสำเร็จในจุดสูงสุดของชีวิตนักแข่งขัน

รูปร่างอันเป็นเอกลักษณ์ของนักกีฬาทุ่มน้ำหนัก / ภาพ: The Japan Times

     “Power Field Play” กีฬาอีกประเภทหนึ่งที่เราเห็นว่านักกีฬามักมีรูปร่างเฉพาะตัวคือกรีฑาประเภทลานอย่าง ขว้างค้อนและทุ่มน้ำหนัก กีฬา 2 ชนิดนี้ถูกออกแบบมาตั้งแต่สมัยโบราณเพื่อวัดความแข็งแรง แต่สิ่งที่เห็นได้ชัดคือแขนข้างถนัดพวกเขาจะใหญ่ราวกับเป็นป๊อปอาย ร่างกายท่อนบนก็มีความหนาเอื้อต่อการผลักน้ำหนักสู่มือเพื่อทำระยะสูงสุด รากฐานด้านล่างก็ต้องมั่นคงเพื่อทรงตัวขณะออกแรงเหวี่ยงวัตถุหนักเช่นนั้น  ดังนั้นการจะเป็นเลิศในกีฬาประเภทนี้ต้องยอมแลกส่วนเว้าส่วนโค้งและเพิ่มสัดส่วนรากฐานทุกอย่างที่จะส่งพลังให้ได้มากที่สุดภายใต้กฎเกณฑ์ของการแข่งขัน

Sifan Hassan เจ้าของเหรียญทองโอลิมปิกวิ่ง 5000 เมตรและเจ้าของสถิติโลกคนปัจจุบัน / ภาพ: Sports Illustrated

     การวิ่งระยะไกลถือเป็นกีฬาที่นักกีฬามีรูปร่างบางที่สุดแต่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อความแข็งแรง การฝึกฝนในระยะ 5 กิโลเมตรขึ้นไปถือเป็นการฝึกซ้อมที่หฤโหด เราจะเห็นได้อย่างชัดเจนว่าพวกเขามีรูปร่างที่บางแต่มีลายกล้ามเนื้อชัดเจนจนแทบมองไม่เห็นส่วนไขมัน เพราะพวกเขาวิ่งตลอดทุกวัน และอย่างที่ทราบกันว่าการวิ่งคือการคาร์ดิโอเผาผลาญไขมัน แต่ไม่ใช่การสร้างกล้ามเนื้อ ส่วนไขมันของร่างกายจึงลดลง ในขณะที่ไม่ได้สร้างกล้ามน้ำจากการเล่นเวทเพิ่มมากนัก รูปร่างในอุดมคติของเหล่านักกรีฑาระยะไกลจึงเป็นรูปร่างที่มีแบบแผนชัดเจนมากมาตั้งแต่อดีต

รูปร่างของสาวนักปั่นน่องเล็กจากเยอรมันในโอลิมปิก 2020 ที่แสดงให้เห็นถึงความกล้ามเนื้อมัดใหญ่บริเวณต้นขาและน่อง / ภาพ: UCI Track Cycling

     ทั้งหมดนี้เป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาด้านกีฬา ด้วยการแข่งขันที่สูงขึ้นมาก ทุกรายละเอียดกลายเป็นเรื่องสำคัญ เทคนิคฝีมือคือเรื่องใหญ่แต่ก็ไม่สามารถละเลยเรื่องร่างกายไปได้เลย ยิ่งแต่ละคนมีรูปร่างเฉพาะเหมาะกับกีฬานั้นเท่าไร ก็เพิ่มโอกาสในการคว้าชัยชนะมากขึ้น นอกจากนี้ยังแสดงถึงความทุ่มเทในการฝึกฝนเพื่อความเชี่ยวชาญอย่างจริงจัง และปัจจุบันบรรทัดฐานความงามของโลกพัฒนาไปมากกว่าแค่ความงามรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งแล้ว ดังนั้นความสวยงามเป็นเรื่องปัจเจกบุคคล ไม่ควรมีนักกีฬาหรือใครก็ตามบนโลกนี้ที่โดนตัดสินด้วยเกณฑ์ความงามแบบใดก็แล้วแต่อีกต่อไป พวกเขาแตกต่างแต่แตกต่างด้วยความทุ่มเทและเป้าหมายในชีวิต นี่คือความสวยงามของรูปร่างนักกีฬาที่ทุกคนควรชื่นชม - ANTI BODY SHAMING!