เปิดมุมมองความยั่งยืนของ 'แพรว-พรรณระพี' เจ้าของกิจการที่อาจเป็นขั้วตรงข้ามกับสิ่งแวดล้อม

     ความยั่งยืน (Sustainbility) ถือเป็นเรื่องสำคัญที่คนทั่วโลกตระหนักถึงเป็นอันดับแรกๆ ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องนี้มีแตกต่างออกไปหลากหลายรูปแบบ และด้านที่ได้รับความสนใจมากที่สุดคงเป็นเรื่องเกี่ยวกับความยั่งยืนทางธรรมชาติ แต่ด้านนี้ไม่ใช่สิ่งที่ครอบคลุมที่สุดของคำว่า “ยั่งยืน” เพราะแท้จริงแล้วอาจมีมุมมองบางอย่างที่ตอบโจทย์เรื่องความยั่งยืนได้โดยยังคงวิถีการดำเนินชีวิตแบบเดิม ประกอบอาชีพแบบเดิม เพียงเพิ่มกุญแจสำคัญในการพัฒนาสู่ความยั่งยืนในมุมมองอีกด้านหนึ่งมากกว่า หลังจากที่โว้กทำรายการ THE WORLD WE LIVE IN ตอนแรก กับการตามติดชีวิต “แพรว-พรรณระพี พุกกะเจียม” ผู้ก่อตั้งเพจ ทำ – มา – หา – กิน และบริษัท AWESOMEDOUGH เราจึงได้เห็นมุมมองใหม่จากคนที่ถูกตราประทับไว้อย่างชัดเจนว่าเป็นปฏิปักษ์ต่อความยั่งยืน

คลิกชมวิดีโอ THE WORLD WE LIVE IN EP.1 ได้ที่ vogue.co.th/videos/article/the-world-we-live-in-ep-1

     มุมมองด้านความยั่งยืนของคุณแพรวนั้นอาจไม่ได้พุ่งเป้าไปที่เรื่องสิ่งแวดล้อมหรือธรรมชาติเป็นหลัก แต่เธอมีวิสัยทัศน์ต่อการมองในเรื่องนี้ที่น่าสนใจมาก “เราทำงานในสายการผลิต เท่ากับว่าเป็นศัตรูตรงข้ามของความยั่งยืน” ด้วยการเป็นปฏิปักษ์ขั้วตรงข้ามของความยั่งยืนแบบนี้คุณแพรวจึงต้องไขคำตอบหาตรงกลางให้ได้ว่า หากจะทำอาชีพนี้และพัฒนาธุรกิจต่อไป ตรงกลางระหว่างการทำธุรกิจประเภทโรงงานเสื้อผ้าแบบนี้กับความยั่งยืนอยู่ตรงไหน

     เนื่องด้วยธุรกิจยังเป็นโมเดลแบบ SMEs ฉะนั้นจึงไม่สามารถสร้างอิทธิพลหรือนำเสนอการเปลี่ยนแปลงได้ในระดับใหญ่ แต่คุณแพรวก็ยังคำนึงถึงความสำคัญในเรื่องนี้อยู่เสมอ ซึ่งคุณแพรวจึงวางแบบแผนและสร้างแนวทางด้านความยั่งยืนแบบเข้าใจง่ายเพื่อเป็นต้นแบบในการให้คนตัวเล็กๆ ในสังคมที่กำลังทำธุรกิจหรือข้องเกี่ยวอยู่กับสารบบนี้ได้เดินรอยตามกันไป “สิ่งสำคัญคือความยั่งยืนรูปแบบใหม่ มันไม่ใช่แค่เรื่องรีไซเคิล การใช้วัตถุดิบจากธรรมชาติ 100 เปอร์เซ็นต์ แต่ยังมีเรื่องแรงงาน องค์ความรู้ ชุดความคิดของทั้งเจ้าของกิจการและผู้บริโภค ทั้งหมดมีความสำคัญเชื่อมโยงกันที่ทำให้เรื่องนี้ไปต่อได้ในอนาคต”

     เมื่อเห็นคำตอบของคุณแพรวเราจึงอยากขยายขอบเขตความเข้าใจให้มากขึ้น และเราก็ได้คำตอบถึงรายละเอียดความยั่งยืนรูปแบบต่างๆ ที่สามารถทำได้จริง ไม่ได้เป็นเพียงคอนเซปต์เกินจริงที่หลายคนอาจตั้งข้อสงสัยว่าสามารถทำได้จริงหรือไม่ โดยเริ่มจากเรื่องชุดความคิดของทุกคนในโรงงาน ทุกคนต้องเข้าใจและสามารถคัดสรรคุณภาพของวัสดุให้ได้มากที่สุด คุณแพรวบอกว่าไม่ต้องการยัดของให้ลูกค้าเพียงเพราะอยากสร้างยอดจำนวนตัวเลข ดังนั้นเมื่อรู้จักของดีแล้วจึงต้องทำงานคุณภาพออกมาให้ได้ ซึ่งการทำงานอย่างมีคุณภาพสามารถลดของเสียและขยะในโรงงานได้มาก (ไม่เหลือของเหลือทิ้ง) ถือเป็นข้อดีทั้งในแง่ความยั่งยืนตามแนวคิดของการทำธุรกิจยุคใหม่ และต้นทุน อันเป็นสิ่งสำคัญไม่แพ้กันในการดำเนินกิจการ

     ความยั่งยืนเกี่ยวกับธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม คุณแพรวเองก็ยังสนใจอยู่เช่นกัน โดยเธอมองว่าในเมื่อโรงงานทำเกี่ยวกับผ้า ฉะนั้นการนำเสนอทางเลือกในการใช้ผ้าออร์แกนิกหรือวัสดุรีไซเคิล 100 เปอร์เซ็นต์ก็เป็นทางเลือกที่สำคัญ อีกทั้งยังพร้อมเสิร์ฟทุกอย่างให้กับลูกค้าในสเกลเล็กๆ เมื่อเทียบกับโรงงานขนาดใหญ่ หมายความว่าต้นสายการผลิตที่เปิดโอกาสให้เจ้าเล็กๆ สามารถต่อยอดทำแบรนด์เสื้อผ้ารักษ์โลกได้ ถ้าเป็นเมื่อก่อนการจะสั่งล็อตผ้าเหล่านี้จะต้องสั่งล็อตใหญ่ และปิดโอกาสในการพัฒนาของผู้ริเริ่มหรือผู้ประกอบการขนาดเล็ก ซึ่งเป็นลูกค้าของคุณแพรวไปอย่างสิ้นเชิง

     อีกหนึ่งความน่าสนใจคือความยั่งยืนในการทำธุรกิจและรักษาทรัพยากรบุคคล การพัฒนาธุรกิจให้ยั่งยืนต้องคำนึงถึงความโปร่งใส เจ้าของโรงงานสาวคนนี้บอกว่าลูกค้าทุกคนจะได้รับความจริงใจและเห็นความโปร่งใสทุกขั้นตอน ทุกกระบวนการสามารถตรวจสอบได้ และสามารถสอบถามเพิ่มเติมได้ด้วย การผลักดันอะไรหลายอย่างจึงต้องเริ่มจากจุดนี้ และแน่นอนว่าความยั่งยืนที่ทุกคนมองหาหากไม่ได้รับความจริงใจจากผู้ผลิตสินค้าให้เรา เขาก็ไม่เชื่อว่าเนื้อผ้าอื่นๆ จะสร้างความเปลี่ยนแปลงได้อย่างไร เพราะต้องยอมรับว่ามองผิวเผินมันก็เป็นเนื้อผ้าที่แพงขึ้นแต่ไม่ได้แตกต่างอะไรหากไม่เชื่อใจผู้ผลิตมากพอ นอกจากนี้เรื่องแรงงานก็สำคัญ การจะรักษาความยั่งยืนให้กับระบบสังคมก็ต้องละเลิกการกดขี่ คุณแพรวกล่าวถึงต้นทุนการผลิตที่สูง เพราะเธอให้ค่าแรงงานช่างทุกคนอย่างเป็นธรรม ดังนั้นการจะรักษาความยั่งยืนในอีกแง่ อย่างความยั่งยืนและแข็งแกร่งของสังคม ต้องเริ่มจากความเป็นธรรม และสิ่งเหล่านี้คือมุมมองความยั่งยืนของคุณแพรว มุมมองแบบใหม่ที่ไม่ได้มีแค่เรื่องของสิ่งแวดล้อมและธรรมชาติ แต่เป็นความยั่งยืนที่ครอบคลุมหลายบริบทของสังคมมากขึ้น