คนไทยไม่แพ้ชาติใดในโลก สโลแกนจากที่ใดที่หนึ่ง ที่เราทุกคนต่างคุ้นหูกันดี ที่แสดงให้เห็นว่าแท้จริงแล้วประเทศไทยอุดมไปด้วยทรัพยากรบุคคลที่พร้อมจะก้าวสู่เวทีโลกได้อยู่เสมอ และนี่คงจะเป็นอีกครั้งที่เราจะได้ชื่นชมความสำเร็จ และความสามารถของคนไทยที่ได้นำความสามารถในด้านของการเต้นไปแสดงให้ชาวโลกได้เห็น เธอคนนั้นคือ ทราย-นภัส รอดบุญ สาวไทยเพียงหนึ่งเดียวที่ได้มีส่วนร่วมในวิดีโอแคมเปญของโว้กอเมริกา ด้วยความสามารถ และทัศนคติที่น่าสนใจ เราจึงขอดึงตัวเธอมานั่งพูดคุยถึงเส้นทางแห่งความสำเร็จในครั้งนี้ ที่กว่าจะไปถึงตรงจุดนั้นที่เธอฝันเอาไว้ เธอต้องผ่านบททดสอบอะไรบ้าง...

 

     รู้จักกับทราย-นภัส รอดบุญ

     ทราย-นภัส รอดบุญค่ะ ตอนนี้เป็นนักเต้นอยู่ในคณะเต้นแบบโมเดิร์นด๊านซ์ชื่อว่า Elisa Monte ที่มหานครนิวยอร์กค่ะ

ทราย-นภัส รอดบุญ / ภาพ : สุดเขต จิ้วพานิช

 

     จุดเริ่มต้นของเส้นทางความฝันในครั้งนี้

     คงจะต้องเท้าความกลับไปตอนที่เรียนปริญญาตรีค่ะ ตอนนั้นทรายเรียนจบจาก คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย แต่หลังจากนั้น ทรายก็ตัดสินใจไปเรียนต่อที่นิวยอร์ก ไปเรียนเกี่ยวกับการเต้นโดยเฉพาะ ซึ่งตอนแรกคาดการณ์เอาไว้ว่าจะเรียนแค่ปีเดียว แล้วก็จะกลับมาเมืองไทย แต่พอเราได้ลองไปใช้ชีวิต และเข้าคลาสเรียนเข้าจริงๆ แล้ว เราก็พบว่ามันมีอะไรอีกมากมายให้เราได้เรียนรู้แบบไม่รู้จบ อีกทั้งตอนนั้นก็เป็นเวลาเดียวกันกับที่เราได้ทุนเรียนต่อที่นั่นอีกหนึ่งปี เราก็เลยตัดสินใจอยู่ต่อ แล้วทรายก็เพิ่งเรียนจบมาเมื่อเดือน พฤษภาคม 2018 ที่ผ่านมา หลังจากนั้นเราก็ตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่อีกครั้ง โดยการที่เราเลือกไปร่วมคัดเลือกเพื่อเข้าไปเต้นในคณะเต้น Elisa Monte นี้ เมื่อเดือนสิงหาคม 2018 ที่ผ่านมา

     การแข่งขันในโลกของนักเต้น และประสบการณ์สุดโชกโชน...

     รูปแบบของการออดิชั่นที่มหานครนิวยอร์กน่าสนใจมากค่ะ วิธีการก็คือเขาจะให้เราเข้าไปในห้องซ้อมเต้นโล่งๆ เลย ซึ่งตามปกติแล้ว ในช่วงแรกก่อนการออดิชั่นเขาก็จะมีการวอร์มอัพให้ แต่บางที่ก็จะไม่มีการวอร์มอัพให้ เราต้องรับผิดชอบวอร์มอัพ และยืดเส้นยืดสายกันเอง หลังจากนั้นก็จะเข้าสู่ขั้นตอนการออดิชั่น เริ่มจากที่มีเทรนเนอร์มาต่อท่าเต้นให้กับเรา บางที่ก็จะใช้เวลาแค่นิดเดียว เพื่อเป็นการวัดระดับทักษะการเต้นของเราว่า เราสามารถที่จะรับท่าได้เร็ว และมากแค่ไหนในช่วงเวลาสั้นๆ หลังจากนั้นเขาก็จะเริ่มให้เราเต้นโชว์ให้ดูตามที่เขาจะจัดกลุ่มให้ อาจจะเป็นกลุ่มแบบ 3 คน หรือ 5 คน แล้วแต่ที่ทางสถาบันออดิชั่นจะกำหนดให้เรา แล้วเขาก็จะเริ่มพิจารณาว่าเขาชอบใคร ใครโดดเด่น และน่าสนใจที่สุดในกลุ่มนั้นๆ

      จริงๆ ทรายเคยไปออดิชั่นอยู่ที่หนึ่ง เขาต่อท่า และสอนเราเต้นแค่รอบเดียว แล้วเขาก็เริ่มคัดเลือกเลย ซึ่งตรงนี้มันก็จะขึ้นอยู่กับความโหด และความเข้มงวดในการคัดเลือกของเขา แต่มันก็สะท้อนให้เห็นชัดเจนเลยว่า การแข่งขันในวงการเต้นที่นิวยอร์กก็สูงมากพอสมควร เราต้องคอยฝึกฝนตัวเองอยู่ตลอดเวลา มิฉะนั้นเราก็จะสู้คนอื่นที่เขาพร้อมอยู่เสมอไม่ได้ ซึ่งปกติแล้วเวลาไปออดิชั่น ทรายชอบที่จะมีเพื่อนไปด้วยมากกว่า แต่ก็ไปคนเดียวได้นะ แต่ว่าการที่เรามีเพื่อนไปด้วยนั้น มันก็เหมือนกับว่าเราได้ไปมีประสบการณ์ร่วมกัน แต่บางสถานที่ที่เราไปคนเดียว เราก็จะไปเจอคนรู้จักใหม่ที่นั่น ซึ่งก็เป็นความท้าทาย และความสนุกคนละแบบกัน

1 / 2

2 / 2

     ประเภทการเต้นที่ทรายชอบมากที่สุด

     ถ้าถามทรายว่าชอบการเต้นประเภทไหนมากที่สุด ทรายก็คงจะต้องตอบว่าเป็นการเต้นแบบแจ๊ส และการเต้นแบบ Contemporary ซึ่งมันจะเป็นการเต้นที่แตกออกมาจากบัลเล่ต์อีกทีหนึ่ง มีความคล้ายกัน แต่จริงๆ แล้ว ในสมัยนี้การเต้นแบบ Contemporary ก็เป็นเหมือนกับความคิดสร้างสรรค์อย่างหนึ่งที่สามารถเป็นอะไรก็ได้ คนสมัยนี้มีอิสระที่จะคิดการเต้นที่เราไม่จำเป็นต้องไปจำกัดความให้กับมันว่าเป็นขาว หรือดำ เท่านั้นอีกต่อไปแล้ว

     จากความฝันวัยเด็ก สู่การเดินตามความฝันอย่างแน่วแน่

     ทำไมถึงผันตัวเองมาไกลขนาดนี้...จริงๆ แล้วทรายเรียนเต้นมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กๆ เลยค่ะ เรียนเสาร์ อาทิตย์ เหมือนกับเป็นงานอดิเรก เหมือนกับเด็กทั่วไปหลายๆ คน แต่ตอนนั้นด้วยความเป็นเด็ก เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากขนาดนั้น แต่พอมาถึงตอนที่เรากำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย เราก็ยังมีความรู้สึกว่าเรายังอยากจะได้ทำอะไรที่มันได้อยู่บนเวที ยังอยากทำการแสดงอยู่ เรายังนึกถึงการเต้นอยู่เสมอ ซึ่งเราก็ได้เห็นว่าคณะอักษรศาสตร์เนี่ย มีเอกวิชาการละครด้วย นั่นจึงเป็นจุดมุ่งหมายเริ่มต้นเดียวของเราตั้งแต่ที่เราก้าวขาเข้าไปในคณะนี้เลยก็ว่าได้ แล้วพอเราได้เข้าไปสำเร็จ ก็เหมือนกับว่าเราได้กลับไปอยู่ในโลกของบนเวทีอีกครั้งหนึ่ง ที่เราคุ้นเคยมาตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งช่วงที่เรียนอยู่นั้น เราก็ได้ใช้ทักษะด้านการเต้นมาช่วยคิดท่าการแสดงในละครเวทีด้วย จนในที่สุดแล้วเราก็รู้สึกว่าเราอยากจะไปให้สุดในทางสายนี้จริงๆ

 

     ทำไมต้องเป็นที่นิวยอร์ก

     เราฝันว่าเราอยากทำงานที่นิวยอร์กมานานมากแล้ว และเราก็เพิ่งจะได้เริ่มทำงานที่นั่นเมื่อปีที่ผ่านมา แต่การที่ได้ทำงานงานกับคณะเต้น Elisa Monte แห่งนี้ ก็เหมือนกับว่าเราได้ฝึกตัวเองไปด้วย เพราะจะว่าไปแล้วงานของคณะนี้เยอะมากพอสมควร เพราะเพียงแค่ช่วงปีแรกที่ทรายเข้าไปร่วมงาน ทรายเล่นละครเวทีไป 2 เรื่อง ซึ่งพอรวมแล้ว เราเล่นไปทั้งหมด 24 โชว์ ในเวลาแค่สองถึงสามเดือน ซึ่งถือว่าเยอะมากๆ แต่นั่นก็หมายถึงประสบการณ์ที่เพิ่มพูนขึ้นด้วยอีกเท่าตัว

ทราย-นภัส รอดบุญ / ภาพ : สุดเขต จิ้วพานิช

 

     ทราย-นภัส รอดบุญ สาวไทยเพียงคนเดียวในวิดีโอแคมเปญของ Vogue อเมริกา

     สำหรับวิดีโอแคมเปญของ Vogue US ตัวนั้น เกี่ยวกับแคมเปญแฟชั่นวีก คอนเซ็ปต์หลักคือเขาต้องการเอานักเต้นไปร่วมอยู่ในแคมเปญครั้งนี้ด้วย ซึ่งความโชคดีก็คือ ทางโว้กอเมริกาได้มาทำแคมเปญร่วมกับโรงเรียนที่ทรายกำลังเรียนอยู่ในขณะนั้น เขาก็เลยเริ่มจัดเป็นออดิชั่นขึ้นมา เพื่อที่จะเฟ้นหานักเรียนในสถาบันไปเต้นอยู่ในวิดีโอตัวนั้น แต่ว่าการออดิชั่นนั้น ไม่ได้มีให้สำหรับทุกคน ทว่าทางโรงเรียนต้องมีเทียบเชิญส่งมาให้ก่อนเท่านั้น คนนั้นถึงจะมีสิทธิ์ที่จะสามารถเข้าไปออดิชั่นในครั้งนี้ได้ ซึ่งเราก็โชคดีมากที่ได้เป็นหนึ่งในนั้น เพราะทางโรงเรียนก็พยายามเชิญนักเรียนหลากหลายเชื้อชาติเพื่อให้ทั่วถึงกัน

     พอมาถึงช่วงของการคัดเลือก เขาให้เราใส่อะไรก็ได้ ทุกคนก็เลยนำเสนอเรือนร่างกันอย่างเต็มที่ แต่สิ่งที่สนุกอีกอย่างคือ พอเขาให้พวกเราเข้าไปในห้อง เขาก็สั่งในเราเต้นเลย ไม่มีการต่อท่าใดๆ ก่อนเหมือนกับที่เราเคยไปออดิชั่นมา เต้นอะไรก็ได้ ตามที่เราคิดว่าใช่ เหมือนเป็นการอิมโพรไวส์ด้วยตัวเอง แล้วเขาก็จะเริ่มถ่ายวิดีโอไปเรื่อยๆ เพื่อที่จะเอาวิดีโอตัวนี้ไปให้ผู้ตัดสินคัดเลือกดูอีกทีว่าใครควรจะได้เข้าไปอยู่ในวิดีโอแคมเปญครั้งนั้น

     ทรายว่าสนุกดีนะ เพราะเข้าไปแล้วเขาก็จะติดเบอร์ เต้นพร้อมกันเป็นสิบคน แล้วก็เขาก็จะแพนกล้องไปรอบๆ แล้วพอกล้องมาถึงตัวเรา เราก็ต้องนำเสนอตัวเองให้ได้มากที่สุด เราก็ต้องเต้นแบบโชว์เบอร์ให้เห็นชัดๆ อะไรแบบนั้น เล่นใหญ่ที่สุดในชีวิตแล้วตอนนั้น (หัวเราะ) แต่ก็ถือว่าคุ้มค่า เพราะหลังจากนั้นเราก็ได้รับอีเมล์ตอบกลับ ให้เราเดินทางไปที่สตูดิโอที่ใช้ในการถ่ายทำ ไปอยู่ทั้งวันเลยตอนนั้น รู้สึกตื่นเต้นมาก แต่เราก็ยังไม่รู้ว่าจะต้องเจอกับใครบ้าง แต่ว่าพอมาถึงตอนที่กำลังรอแต่งหน้าทำผมอยู่ ก็ได้เจอกับ Cardi B ซึ่งแน่นอนว่าตอนนั้นทุกคน รวมทั้งเราเองก็ตื่นเต้นมากๆ แล้วพอถึงซีนของเรา เราก็ได้เข้าไปอยู่ในฉากเดียวกันกับ Adut Akeeh ที่ตัวจริงสวยมากๆ

     ประสบการณ์ครั้งใหม่ ครั้งใหญ่ในวิดีโอแคมเปญของโว้กอเมริกา

     การทำงานในครั้งนั้นก็นับเป็นประสบการณ์ครั้งใหม่สำหรับทรายด้วย เพราะเราได้เรียนรู้วิธีการทำงานของการถ่ายงานแบบใหม่ ที่แตกต่างออกไปจากที่เราเคยทำ เพราะการถ่ายการเต้นกับกล้องแบบนี้เขาจะมีการวางแผนมาให้เราว่า ฉากนี้เขาต้องการให้ออกมาเป็นแบบไหน หรือกระทั่งว่าฉากนี้จะซูมแค่ขานะ ดั้งนั้นเราจะต้องทำขาให้สวยกว่าปกติ อะไรประมาณนั้น มันก็จะมีความละเอียดอีกขั้นหนึ่ง ที่แตกต่างออกไปจากที่เราเคยเจอมาบนเวที...

      จำได้ว่าเราตื่นเต้นมากนะ ตอนที่วิดีโอตัวนี้ออกมา เราพอใจกับมันมากด้วย ถึงจะรู้ว่าเราจะเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่ง ที่ไม่ได้โดดเด่นอะไร แต่พอเราได้เห็นเราว่ามันออกสวยมาก แล้วด้วยชื่อของโว้ก ที่ทำให้ทุกอย่างดูดี ดูสมบูรณ์แบบไปเสียหมด เราก็รีบส่งให้พ่อ กับแม่ดูเลยทันที แล้วก็เป็นผลงานอีกหนึ่งชิ้นที่เราภูมิใจมาก เราถึงกับต้องเก็บงานนี้เป็นไว้ในพอร์ตฟอลิโอส่วนตัวของเรา เพื่อให้ติดตัวเราไปตลอดเลยก็ว่าได้

วิดีโอแคมเปญ The Best Looks Of New York Fashion Week Fall 2018 จากโว้กอเมริกา

 

     ความรู้สึกในวันที่ได้มายืนอยู่ตรงนี้อย่างเต็มตัว

     เรามีความสุขมาก เพราะมันเป็นความฝันของเราตั้งแต่เด็กอยู่แล้ว ตอนเด็กๆ เราชอบดูศิลปินที่เต้นเก่งๆ อย่าง ไมเคิล แจ็คสัน แล้วเราก็อยากจะเป็นแบบนั้น เราได้ลองทำอะไรอีกมากมายที่เราไม่คาดฝันมาก่อน ซึ่งสนุกมาก อีกทั้งเรายังได้เจอคนใหม่ๆ อยู่ตลอดเวลา ที่เราก็จะได้เก็บประสบการณ์มากขึ้นไปอีกเรื่อยๆ

     เส้นทางต่อจากนี้ของทราย-นภัส รอดบุญ

     เราวางแผนเอาไว้ว่า เราอยากจะอยู่ที่นั่นต่ออีกสัก 2-3 ปี แต่จริงๆ เราก็ไม่รู้หรอกว่าวันข้างหน้ามันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่สิ่งหนึ่งที่เราตั้งใจคือ เมื่อเรากลับมาเมืองไทย เราอยากเอาประสบการณ์ และสิ่งที่เราไปเรียนรู้มาจากที่นั่นทั้งหมด มาแบ่งปันที่เมืองไทย เราอยากให้วงการเต้นของบ้านเราใหญ่มากขึ้น เพราะเราเห็นว่าคนเก่งๆ เยอะมาก แต่พื้นที่ที่จะให้เขาได้แสดงออกมันน้อยกว่าจำนวนคนที่เก่งๆ ที่บอกไป เราอยากกลับมาแบ่งปัน อยากกลับมาช่วยเป็นแรงบันดาลใจให้กับคนที่อยากจะเต้นจริงๆ ให้เขาได้มีแรงสู้ต่อไป

ทราย-นภัส รอดบุญ / ภาพ : สุดเขต จิ้วพานิช

 

     สิ่งที่อยากจะฝากถึงนักเต้นทุกคน

     สิ่งสำคัญที่สุดคือ เราต้องอดทนมาก เราต้องสู้ เราต้องไม่ยอมแพ้ มันต้องเหนื่อยอยู่แล้ว แต่เราต้องเป็นมืออาชีพให้ได้ ต้องเตือนตัวเองอยู่เสมอว่า เรามาอยู่ตรงนี้เพราะอะไร เราสู้มาตั้งมากมายเพื่อไม่ได้มายอมแพ้ เพราะแค่เราเหนื่อย หรือท้อในบางเวลาเท่านั้น เราเป็นความภูมิใจของคนในครอบครัว และเราต้องมีความรับผิดชอบสูง รวมถึงมีวินัยด้วย ที่เป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง ไม่ว่าคุณจะทำอาชีพอะไรก็ตาม...