เมื่อพูดถึงวันก่อนปีใหม่ หรือที่เราคุ้นหูในชื่อ New Year’s Eve คนส่วนใหญ่ก็มักนึกถึงช่วงเวลาเฉลิมฉลองที่เปี่ยมไปด้วยความสุขสนุกสนานที่สุดวันหนึ่งของปี และถือเป็นการเตรียมตัวเริ่มต้นปีใหม่สู่ชีวิตใหม่อย่างเต็มที่ด้วยเช่นกัน แต่ฉากในภาพยนตร์ Phantom Thread กลับไม่ได้นำเสนอเช่นนั้น เรื่องราวมันแสดงถึงความขมขื่นใจ อีกทั้งยังนำเสนอแง่มุมของความรักที่ไม่ได้หอมหวานนัก วันก่อนปีใหม่หรือคืนข้ามปีของเรื่องนี้จึงกลายเป็นความโศกเศร้าและนำมาซึ่งการดำเนินเนื้อเรื่องที่เฉียบขาดอย่างยิ่ง

สัมพันธ์รักของ Reynolds Woodcock และ Alma / ภาพ: SelfSelector

     Reynolds Woodcock เจ้าของห้องเสื้อ House of Woodcock โดดเด่นด้วยบุคลิกสุดเนี้ยบ มีความเป็นเพอร์เฟกชั่นนิสต์ในระดับสูง เครื่องแต่งกายจาก Anderson & Sheppard ยิ่งขับความมีเสน่ห์ของเขาให้ผู้ชมรู้สึกว่านี่คือผู้รักความสมบูรณ์แบบตัวจริง ในอีกด้านหนึ่ง Alma หญิงสาวจากชนชั้นแรงงานผลักดันตัวเองจนก้าวเข้ามาอยู่ในชีวิตของเรย์โนลดส์ได้สำเร็จ เธอมีรากฐานที่ชีวิตที่ไม่เหมือนกัน และพยายามปิดบังส่วนนั้นจนค่อยๆ เผยธาตุแท้และความต้องการการควบคุมใครบางคนในภายหลัง ซึ่งถือเป็นจุดที่ทำให้เห็นว่าทั้งคู่ต่างชอบการอยู่เหนือกว่าโดยไม่มีการผ่อนปรนแต่อย่างใด

Reynolds Woodcock ขณะกำลังเฝ้ามอง Alma ในงานปาร์ตี้ฉลองคืนข้ามปี / ภาพ: The Cinema Archives

     ความขัดแย้งระหว่างกันเกิดเป็น “Toxic Relationship” และพาผู้ชมทุกคนไปสู่ฉากคืนข้ามปีอันน่าจดจำ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ถึงจุดแตกหักในระดับหนึ่ง อัลม่าต้องการไปงานฉลองปีใหม่พร้อมทั้งเต้นรำกับคู่ครอง แต่เรย์โนลดส์กลับไม่ได้ต้องการสิ่งนั้น เขายังคงสนใจสมุดภาพสเกตช์และเมินเฉยต่อคำร้องของเธออย่างไม่มีใยดี แต่ความน่าประทับใจที่ทำให้ฉากนี้ตราตรึงผู้ชมทั่วโลกก็คือความรู้สึกลึกๆ ของฝ่ายชายที่ตามเธอไปงานฉลองอย่างเงียบๆ มองเธอจากที่ไกลๆ แสดงความเป็นกังวลและแววตาของเขาก็แสดงให้เห็นถึงอารมณ์นับพันนับหมื่นรูปแบบที่วิ่งในหัวสมองของเขา หลังจากนั้นเหตุการณ์วุ่นวายก็เกิดขึ้น

ฉากสบตากันของ Reynolds Woodcock และ Alma ที่เปี่ยมไปด้วยอารมณ์อันลึกซึ้ง / ภาพ: to kill a narrator (YouTube)

     งานปาร์ตี้เหมือนจะเลยเถิดเกิดความอลหม่านขึ้นเล็กน้อย อัลม่าหลีกหนีฝูงชนสู่พื้นที่ว่าง เรย์โนลดส์มุ่งเดินตามหาเธออย่างกังวลใจ ซึ่งปฏิกิริยาตรงนี้หลายคนมองว่าภายในใจลึกๆ หนุ่มใหญ่คนนี้ก็มีความห่วงใยและเฝ้าคอยหญิงสาวคนนี้อยู่เสมอ แม้ตลอดเวลาในการอยู่ร่วมกันจะมีแต่ความขัดแย้งก็ตาม เมื่อเขาเดินมาพบเธอ ทั้งคู่ต่างจ้องตา และแล้วเจ้าของห้องเสื้อก็ดึงแขนคู่ครองของเขากลับบ้าน มันเป็นช่วงเวลาที่มีทั้งความกังวลใจ หม่นหมอง สับสน ท่ามกลางบรรยากาศความสนุกที่ช่างขัดแย้งกันเหลือเกิน ฉากคืนก่อนปีใหม่ในเรื่องนี้จึงเป็นฉากงานปาร์ตี้ที่ไม่เหมือนฉากไหน และสะท้อนค่ำคืนแห่งความเศร้าที่สวยงามของชายหญิงคู่หนึ่งได้เป็นอย่างดี

ฉากเต้นรำอันสวยงามในภาพยนตร์เรื่อง Phantom Thread / ภาพ: Melody

     Deleted Scene…ฉากอันน่าประทับใจที่ถูกปล่อยมาภายหลังคือฉากที่ทั้งคู่เต้นรำฉลองคืนข้ามปีกันในปีถัดมา Paul Thomas Anderson ผู้กำกับเรื่องนี้ได้หยิบฉากนี้มานำเสนออีกครั้ง เปิดโอกาสให้คอภาพยนตร์ได้ชมอีกหนึ่งมิติของเรื่อง ทว่าฉากดังกล่าวกลับนำเสนอความผูกพันและความรักเปี่ยมสุขของทั้งคู่ อีกทั้งยังมีฉากที่ทั้งคู่ฉลองกันอย่างโรแมนติกท่ามกลางบรรยากาศสุดพิเศษ ซึ่งเป็นไอเดียที่ผลิขึ้นมาหลังจากเห็นนักแสดงประกอบออกไปและเห็นพอลเห็นความน่าสนใจตรงนี้จึงรังสรรค์ฉากนี้ขึ้นในเวลาเพียง 30 นาที มันทิ้งปมไว้ให้เราคิดหลายเรื่องว่านี่คือความรู้สึกนึกคิดที่มีต่อกันของทั้งคู่จริงหรือไม่ หรือมันเป็นเพียงความฝัน ค่ำคืนแสนพิเศษในช่วงเวลาก่อนปีใหม่ของภาพยนตร์เรื่องนี้จึงเป็นความประทับใจที่พร้อมมอบประสบการณ์ใหม่แบบที่อาจไม่เคยเห็นมาก่อน ความรู้สึกสับสนเคล้าความรักปนความเศร้า มันคงเป็นอารมณ์แสนลึกซึ้งที่อาจตรงกับชีวิตใครบางคนก็เป็นได้

 

ข้อมูล:

washingtonpost.com

indiewire.com

slashfilm.com