หาก Andy Warhol ไม่ได้จับพู่กันสะบัดสีสร้างภาพวาด แต่เปลี่ยนมาจับเครื่องดนตรีสร้างสรรค์บทเพลง เขาก็คงอยู่ในสถานะเช่นเดียวกับ John Lydon แห่งคณะ Sex Pistols หรือไม่ก็ Prince เจ้าชายแห่งโลกดนตรี เนื่องจากพวกเขาเหล่านี้มีความขบถที่พุ่งพล่านอยู่ในสายเลือดเช่นเดียวกัน หากจารีตเดิมตีกรอบไว้เขาก็ไม่อยากเดินตามรอยนั้น แต่อยากสร้างเส้นทางใหม่ขึ้นเป็นของตัวเอง     

       ด้วยเหตุนี้แอนดี วอร์ฮอลจึงกลายเป็นเจ้าพ่อแห่งศิลปะป๊อปอาร์ต ที่ในยุคแรกผู้คนยังไม่เข้าใจและไม่ยอมรับ แต่เมื่อเวลาผ่านไปสังคมกลับบอกว่า ‘เท่ชะมัด’ เขาสร้างสรรค์ศิลปะประชานิยมด้วยแนวคิดที่แตกต่างไร้กฎเกณฑ์ ไม่ใช่แค่การใช้สีซิลค์สกรีนฉูดฉาด แต่มันเป็นการใช้จิตวิญญาณสร้างความหมายและโดดเด่นให้ผลงานศิลปะ

       Campbell's Soup Cans รวมถึงภาพพอร์ตเทรตสีสันจัดจ้านของ Mao Zedong และ Marilyn Monroe น่าจะเป็นผลงานของแอนดีที่ทุกคนคุ้นเคยมากที่สุด อย่างไรก็ตามนอกจากการเป็นศิลปินอิสระแล้ว อีกมุมของเจ้าพ่อแห่งป๊อปอาร์ตผู้นี้คือการเป็นนักวาดภาพประกอบหน้าปกแผ่นเสียงมือฉมังที่สร้างผลงานระดับตำนานมาแล้วมากมาย และนี่คือ 5 ผลงานไอคอนิกตลอดกาลของเขาที่หยิบยกมากล่าวถึงในบทความนี้

The Velvet Underground – The Velvet Underground & Nico – (1967)

       ทุกคนน่าจะคุ้นเคยกับภาพกล้วยสุกงอมสีเหลืองชวนคิดลึกภาพนี้ เพียงแต่อาจจะไม่รู้ว่ามันคือผลงานของแอนดีและเป็นหน้าปกอัลบั้ม 'The Velvet Underground & Nico' ของ The Velvet Underground วงดนตรีที่สนิทสนมกับเขาอย่างแนบแน่น แต่ใครจะไปคิดว่าภาพกล้วยสุกจะกลายเป็นผลงานระดับตำนาน มีศิลปินรุ่นหลังนำไปเป็นแรงบันดาลใจ รวมถึงสร้างผลงานล้อเลียนออกมามากมาย แต่นี่แหละคือเสน่ห์ที่แฝงอยู่ในผลงานของแอนดี วอร์ฮอล

The Rolling Stones - Love You Live (1977)

       แอนดี วอร์ฮอลกับคณะดนตรีหินกลิ้ง The Rolling Stones มีความสัมพันธ์อันดีกันมาโดยตลอด ก่อนที่จะมีรอยร้าวเกิดขึ้นหลังจากที่เจ้าพ่อป๊อปอาร์ตออกแบบหน้าปกอัลบั้มคู่ Love You Live ให้

       การออกแบบของแอนดีจัดจ้านและรุนแรง ทำให้ผลลัพธ์ที่ออกมาน่าพอใจ อย่างไรก็ตามในขั้นสุดท้าย Mick Jagger ฟรอนต์แมนแห่ง The Rolling Stones กลับเติมแต่งลวดลายด้วยดินสอเพิ่มเติมลงไป เรื่องนี้สร้างความไม่พอใจให้กับแอนดีอย่างมาก และหลังจากนั้นพวกเขาก็ไม่เคยร่วมงานกันอีกเลย เรื่องนี้น่าจะสอนให้รู้ว่าอย่าไปยุ่งกับงานของแอนดีอย่างเด็ดขาด

Diana Ross – Silk Electric (1982)

       ภาพพอร์ตเทรตบนหน้าปกอัลบั้ม Silk Electric (1982) ของ Diana Ross อดีตสมาชิกวง The Supremes มีต้นแบบจากภาพถ่ายจากโพลารอยด์ที่เคยถ่ายรอสส์ในท่าที่เธอกำลังเปลือยไหล่ ก่อนที่แอนดีจะนำมาสร้างสรรค์และเลือกใช้โทนสีชมพูเพื่อให้อัลบั้มนี้ดูน่าดึงดูดใจ ซึ่งมันก็ได้ผลเพราะอัลบั้มนี้ขายได้ 800,000 ชุดภายในเวลาเพียงไม่นาน

John Lennon - Menlove Ave (1986)

       Menlove Ave อัลบั้มสุดท้ายในชีวิตของ John Lennon อดีตสมาชิก The Beatles เกิดขึ้นหลังจากเขาเสียชีวิตไปแล้ว 6 ปี โดยมี Yoko Ono เป็นผู้จัดการทุกอย่างทั้งการเลือกเพลงและทำปก โดยชื่ออัลบั้มตั้งตามชื่อถนนแห่งหนึ่งในเมืองลิเวอร์พูลโยโกะติดต่อแอนดีเพื่อให้มารับหน้าที่วาดหน้าปก ซึ่งฝ่ายเจ้าพ่อป๊อปอาร์ตก็รับปากแต่โดยดี เนื่องจากเขากับเลนนอนมีมิตรภาพที่ดีต่อกัน เป็นแรงบันดาลใจซึ่งกันและกัน ดังนั้นหน้าปกอัลบั้มนี้จึงเป็นของขวัญชิ้นสุดท้ายที่เพื่อนจะมอบให้เพื่อนได้ ก่อนที่ผลลัพธ์จะออกมาเป็นภาพระดับตำนาน และเป็นหนึ่งในภาพจำที่ผู้คนมีต่อจอห์น เลนนอน

Aretha Franklin - Aretha (1986)

       หลังจากมีสตูดิโออัลบั้มไปแล้วกว่า 30 อัลบั้ม Aretha Franklin ต้องการหน้าปกที่โดดเด่นและแตกต่างจริงๆ สำหรับอัลบั้มที่ 31 ของเธอในชื่อ Aretha โชคดีที่เธอได้แอนดีมารับหน้าที่สร้างสรรค์ให้ โดยเจ้าพ่อแห่งป๊อปอาร์ตเลือกใช้สไตล์ที่ถนัดของเขาคือภาพพอร์ตเทรตสีสันสะดุดตา ผลลัพธ์ที่ได้คือทำให้อัลบั้มนี้โดดเด่นกว่าอัลบั้มอื่นๆ สมปราถนาของอารีธา แฟรงคลินก่อนที่มันจะกลายเป็นตำนานในภายหลัง นอกจากนั้นนี่ยังเป็นผลงานการวาดภาพประกอบอัลบั้มครั้งสุดท้ายของแอนดี วอร์ฮอลก่อนที่เขาจะเสียชีวิตลงในปี 1987