คำอธิบายภาพ : สูทกางเกงของ Kamala Harris รองประธานาธิบดีหญิงรายแรกของสหรัฐอเมริกา (ที่เธอจับแมตช์กับรองเท้าผ้าใบ Converse ในหลายโอกาสสำคัญ) เป็นทั้งเครื่องแบบระหว่างปฏิบัติภารกิจการเมืองเคียงข้างประธานาธิบดี Joe Biden และ “แบรนด์” ประจำตัวเธอด้วย

 

ตามไปดูการผันแปรของ “เครื่องแบบ” ที่มีหลายบทบาท ทั้งสื่อถึงหน้าที่ สร้างภาพลักษณ์ และแสดงความขบถ ตามแต่ใจผู้สวม

คำอธิบายภาพ: HILLARY CLINTON - ระหว่างหาเสียงเลือกตั้ง อดีตสตรีหมายเลขหนึ่งมักปรากฏกายในลุคเสื้อและแจ็กเกตสีสันสดใส แมตช์กับกางเกงเรียบๆ สีดำ ที่เราแอบคิดว่าคล้ายแนวคิดของสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบทที่ 2 แต่เป็นลุคที่กระฉับกระเฉงกว่ามาก ในขณะที่สีขาวถูกนำมาใช้ต่อกรกับสีแดงปฐมภูมิของ Donald Trump เพื่อแสดงถึงความบริสุทธิ์สะอาด จริงใจ และสร้างมิติทางจิตวิทยาที่ไกลออกไปกว่าสมรภูมิน้ำเงิน-แดงแบบเดิมๆ

 

IDENTIFY & CONQUER

เท่าที่ค้นไปได้ไกลที่สุด ในยุคที่ยังไม่มีคำว่าเครื่องแบบ กลุ่มคนกลุ่มเดียวกันมักแต่งตัวคล้ายกัน ลองนึกภาพว่าถ้าคุณเกิดมาในชนเผ่า “แทนเจอรีน” (เผ่าสมมติ) อาศัยอยู่ในพื้นที่ใกล้แม่น้ำที่อุดมสมบูรณ์ด้วยแร่ธาตุและพืชผักที่ให้สีส้มแทนเจอรีน ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม เสื้อผ้าและการแต่งกายของคุณย่อมมีสีแทนเจอรีนเป็นสีหลักตามทรัพยากรธรรมชาติที่หาได้ง่าย ถ้าวันหนึ่งหญิงสาวชนเผ่าแทนเจอรีนเดินลงไปที่แม่น้ำแล้วพบคนแต่งกายด้วยสีเทอร์คอยส์ เธอย่อมรู้ทันทีโดยไม่ต้องมีใครบอกเลยว่านั่นคือคนแปลกหน้าจากที่อื่นเรื่องราวหลังจากนั้นจะโรแมนติกหรือดราม่าเลือดสาดเราไม่อาจรู้ได้ แต่ที่แน่ๆ การแต่งตัว “แบบเดียวกัน” ได้ทำหน้าที่สร้างความแตกต่างเพื่อบอกตนเองและเผ่าพันธุ์อื่นให้รู้ในทีว่าเราไม่ใช่พวกเดียวกัน ต่างเผ่า ต่างถิ่น ต่างความเชื่อ และไม่เกี่ยวข้องกัน...โดยทันใดจากตัวอย่างข้างบนนี้ คุณคงพอจะจินตนาการต่อได้ว่าความแตกต่างทางกลุ่ม พวก หรือเผ่าพันธุ์จะถูกเน้นให้เด่นชัดขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยามสงครามที่ต้องปกป้องเขตแดนและทรัพยากร เครื่องแบบทางการทหารทำหน้าที่แบ่งแยกพันธมิตรออกจากศัตรู เครื่องหมายต่างๆ ที่ปรากฏบนยูนิฟอร์มช่วยบอกหน้าที่และความรับผิดชอบ ซึ่งถือว่าสำคัญมากในสถานการณ์คับขันที่การตัดสินใจอย่างเป็นระบบ ประเมินกำลังพล และจัดการให้ดำเนินการตามคำสั่งอย่างรวดเร็วหมายถึงความได้เปรียบและชัยชนะ ดังนั้น ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม เครื่องแบบได้กลายเป็นเครื่องมือสำหรับ “ลดทอนตัวตนของผู้สวม” และ “ให้ความสำคัญกับบทบาทที่สวมอยู่ในขณะนั้นมากขึ้น” ไปในที่สุด 

คำอธิบายภาพ: STEVE JOBS - ว่ากันว่าสตีฟ จ็อบส์ซึ่งในอดีตก็เป็นผู้บริหารที่ใส่สูทไปทำงาน เกิดชอบไอเดียของยูนิฟอร์มของพนักงาน Sony ที่เขาไปเห็นที่ญี่ปุ่น และพยายามจะให้พนักงานของ Apple ทุกคนใส่ยูนิฟอร์มบ้าง แต่ไม่มีใครซื้อไอเดียนี้ มิสเตอร์จ็อบส์จึงให้ Issey Miyake ออกแบบเสื้อคอเต่าให้ เพื่อแมตช์กับกางเกงยีนส์และรองเท้าสนีกเกอร์ แล้วเขาก็สวมทุกครั้งที่ออกสื่อ ที่สตีฟออกแบบยูนิฟอร์มส่วนตัวนี้ขึ้นมาก็เพื่อให้เข้ากับภาพลักษณ์ที่จะเปลี่ยนไปของบริษัทแอปเปิ้ล ซึ่งก็ได้ผล เพราะสตีฟ จ็อบส์กลายเป็นผู้บุกเบิกลุคใหม่ของผู้บริหารในวงการเทคฯ ที่ไม่ต้องยึดติดกับการใส่สูทผูกเนกไทมาจนถึงปัจจุบัน

 

HIERARCHY OF UNIFORM 

ใช่ว่าเครื่องแบบจะทำหน้าที่แค่บอกความเป็นอื่น แม้แต่ในกลุ่มสังคมเดียวกันก็อาจมีรูปแบบการแต่งกายที่เป็นเครื่องแบบอยู่เช่นเดียวกัน เพียงแต่คราวนี้เปลี่ยนมาทำหน้าที่ต่างออกไป ยกตัวอย่างเผ่าแทนเจอรีนอีกที นอกจากเสื้อผ้าที่แบ่งแยกตามกายภาพและเพศแล้ว หัวหน้าเผ่าเท่านั้นที่มีสิทธิ์ประดับขนนกเหยี่ยวและห่มหนังเสือ ภริยาหัวหน้าเผ่าประดับเสื้อผ้าสีส้มจัดของเธอด้วยขนนกยูงได้เพียงคนเดียว หมอผีประจำเผ่าถือไม้เท้าหัวกะโหลกลิงที่ส่งต่อกันรุ่นสู่รุ่นเท่านั้น นักรบสามารถครอบครองเขี้ยวเสือได้แต่ห้ามใช้หนังนุ่งห่มเพราะจะทับไลน์ท่านหัวหน้า ในขณะที่คนไร้ความสำคัญที่สุดในเผ่านี้อาจมีสิทธิ์แค่นุ่งผ้าสีแทนเจอรีนผืนเดียวและไม่มีสิทธิ์สวมเครื่องประดับใดๆ ในสายตาคนนอก ชาวเผ่าแทนเจอรีนคือกลุ่มคนที่แต่งตัวด้วยสีส้ม แต่ภายในเผ่า การแต่งกายตามเครื่องแบบที่กำหนดไว้จะทำหน้าที่ควบคุมและแบ่งแยกคนในเผ่าตามสถานะ ขอบเขตหน้าที่ ความรับผิดชอบ และกรอบของเสรีภาพที่แต่ละคนถือครองอยู่อย่างเข้มงวด จนบางครั้งยากที่จะบอกได้ว่าคนคนนั้นแต่งกายตามหน้าที่...หรือปฏิบัติหน้าที่ตามที่เครื่องแต่งกายกำหนด

คำอธิบายภาพ : QUEEN ELIZABETH II - นอกจากสีสันสดใสที่กล่าวกันว่าสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบทที่ 2 ต้องการให้ผู้มารอเฝ้าในโอกาสต่างๆ ได้เห็นพระองค์ง่ายและชัดเจนที่สุดจากระยะไกลแล้ว พระกระเป๋ากับฉลองพระบาทที่แทบจะไม่เปลี่ยนแบบและแบรนด์ รวมถึงร่มสีเข้ากับฉลองพระองค์ก็เป็นอีกองค์ประกอบของยูนิฟอร์มส่วนพระองค์เช่นกัน 

 

DIVISION IN MODERN DAY 

ตามลักษณะการใช้งานในโลกปัจจุบัน เครื่องแบบใช้ทำหน้าที่สร้างความเป็นหนึ่งเดียวของกลุ่มคนที่โดดเด่นแตกต่างจากกลุ่มอื่น เช่น เครื่องแบบองค์กรหรือบริษัท สร้างคอนเซปต์ที่ทำให้คนหมู่มากเข้าใจบทบาทหน้าที่ของผู้สวมเครื่องแบบนั้นๆ ได้อย่างรวดเร็ว เช่น ชุดนักเรียน แพทย์ นักบิน และในขณะเดียวกันก็ทำหน้าที่สร้าง “ภาพลักษณ์” ให้แก่ผู้สวม ซึ่งคำว่าภาพลักษณ์นี้พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน ฉบับ พ.ศ. 2554 ให้ความหมายไว้ว่า “ภาพที่เกิดจากความนึกคิดหรือที่คิดว่าควรจะเป็นเช่นนั้น” และในพจนานุกรมอื่นๆ ให้ความหมายเพิ่มเติมว่า “จินตภาพ ภาพภายนอก ภาพที่คิดว่าควรจะเป็นในมุมมองของบุคคลอื่น” ดังนั้น นอกจากบอกหน้าที่เรียนหนังสือ ชุดนักเรียนยังให้ภาพลักษณ์ของการปฏิบัติตัวตามระเบียบและวัยเยาว์ ชุดบุคลากรทางการแพทย์บ่งบอกถึงความฉลาดและสะอาดสะอ้านไว้วางใจได้ ชุดนักบินบอกศักยภาพสูงเหนือคนทั่วไปและความน่าเชื่อถือ ชุดเจ้าหน้าที่ตำรวจหมายถึงการปกป้องและความปลอดภัย ซึ่งทั้งหมดที่กล่าวมานี้ ถ้าว่ากันตามรายบุคคลแล้ว อาจเป็นตามนี้หรือไม่ใกล้เคียงเลยแม้แต่นิดก็เป็นได้! ภาพลักษณ์จากสิ่งที่สวมใส่นั้นขึ้นอยู่กับสายตาคนนอกที่มองผู้สวมเป็นหลัก เมื่อคนมองตีความได้ตามใจชอบบวกกับคำจำกัดความของภาพลักษณ์ที่คลุมเครือ (ไม่ได้ถูกกำหนดชัดเจนเหมือนกับหน้าที่และความรับผิดชอบ) คนมองจึงสามารถสร้าง “ความหมายแฝง” ที่ทำให้ภาพลักษณ์ของเครื่องแบบชุดนั้นพลิกเป็นขั้วตรงข้ามสุดโต่งได้ ยกตัวอย่างที่ง่ายและสั้นที่สุด ถ้าคุณค้นหาคำว่า uniform video ในเสิร์ชเอนจิน คิดว่าอัลกอริทึ่มจะสุ่มอะไรขึ้นมาแสดงผลให้คุณบ้าง เราเชื่อว่าคุณน่าจะเข้าใจ...

คำอธิบายภาพ : BARACK OBAMA - อดีตประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาเคยให้สัมภาษณ์ว่า ระหว่างดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี เขาตัดสินใจลดตัวเลือกของการแต่งกายให้เหลือเพียง 2 ข้อ คือสูทสีกรมท่ากับสูทสีเทา เนื่องจากในแต่ละวันนั้นมีเรื่องที่ต้องตัดสินใจมากเกินพอแล้ว

 

THE CAMOUFLAGE

มาถึงยุคที่การแบ่งแยกมนุษย์ตามหน้าที่เริ่มเสื่อมความนิยม เครื่องแบบกลายเป็นสัญลักษณ์ของการทำตามหน้าที่แบบเครื่องจักรไร้ชีวิตจิตใจ เครื่องแบบคือสิ่งที่ต้องตราเป็นกฎข้อบังคับให้สวมให้ถูกต้องตามกาลเทศะ ไม่อย่างนั้นอาจไม่มีใครหยิบขึ้นมาสวมอีกเลย ความเป็นปัจเจกถูกนำมายกย่องแทน ความเป็นตัวของตัวเองเป็นสิ่งที่คนรุ่นใหม่ต้องค้นหาให้พบและแสดงออกมาให้ชัดเจนที่สุด แต่ถ้าคุณคิดว่ายูนิฟอร์มตายแล้ว เราขอเห็นต่าง เพราะเครื่องแบบพวกนั้นปรับตัวเก่งพอๆ กับไวรัส พวกมันพัฒนาความหมาย ปรับตัวให้ดูไม่เหมือนเครื่องแบบในความหมายเดิม และสามารถแทรกซึมเข้าไปแม้แต่ในหมู่คนที่ควรต้องแตกต่างและเป็นอิสระอย่างที่สุด ไม่ว่าจะเป็นในนามของความนิยม เทรนด์ หรือแม้แต่เดรสโค้ด เพียงแต่เปลี่ยนจากการถูกบังคับให้สวมมาเป็นการโน้มน้าวด้วยสารพัดวิธีอย่างชาญฉลาด จนบุคคลเหล่านั้นเชื่อว่าพวกเขาเลือกสวมสิ่งเหล่านั้นด้วยตัวเองในยุคหนึ่งคนทำงานเอเจนซี่โฆษณาและนักออกแบบพร้อมใจกันใส่สีดำราวกับว่ามันเป็นโทนสีศักดิ์สิทธิ์ที่จะทำให้ลูกค้าไม่ขอแก้งาน ในยุคหนึ่งกางเกงทรงโคร่งแบบทาทา ยัง กระเป๋าเป้ Jansport สายเดี่ยวและผ้าเช็ดหน้าพันเป็นเสื้อเกาะอกคือการแสดงตัวตนของวัยรุ่น อีกยุคหนึ่งเสื้อปักรูปหัวใจสีแดงเล็กๆ ราคาหลายพันบาทคือเครื่องแบบของหนุ่มสาวออฟฟิศผู้ประสบความสำเร็จ เหล่าเอดิเตอร์เคยเดินชนกันในงานอีเวนต์ด้วยลุคผมรวบต่ำ ริมฝีปากสีสด สวมแจ็กเกตคลุมไหล่ปล่อยให้แขนปลิวไสวไร้ฟังก์ชั่นตอนนี้น่ะเหรอ ลองหันไปดูคนที่หิ้ว Birkin สีหายากใบนั้นสิ ไม่ว่าจะถือซ้ำกันกี่คนกระเป๋าใบนั้นก็ยังคงเป็นสัญลักษณ์ของการพิชิต

คำอธิบายภาพ : ANNA WINTOUR - คงไม่ต้องอธิบายอะไรมากสำหรับผู้อ่านโว้ก เพราะผมบ๊อบหน้าม้ากับแว่นดำกรอบโตของมิสวินทัวร์คือสิ่งแรกที่ปรากฏในภาพจำยามเอ่ยชื่ออยู่แล้ว แต่สิ่งที่น่าคิดคือระบบเครื่องแบบของราชินีสื่อรายนี้ไม่ได้มีแค่เสื้อผ้าข้าวของชิ้นเดิมๆ ไม่กี่ชิ้น ภาพลักษณ์ระดับตำนานของเธอนั้นกอปรสร้างขึ้นจากคลังคอลเล็กชั่นเครื่องแต่งกายจำนวนมหาศาลราคาเรือนล้าน (ยูเอสดอลลาร์!) ที่แทบจะไม่เคยสวมซ้ำเลย (ยกเว้นรองเท้าส้นสูงปานกลางจากแบรนด์ Manolo Blahnik สีนู้ดคู่โปรดคู่นั้น!) แต่กลับให้ผลลัพธ์เดิมระดับ Self-branding

 

REBEL WEARS UNIFORM

ด้วยกาลเทศะ ค่านิยม และวัฒนธรรมของสังคมที่เราอยู่ เมื่อเราสามารถสลัดหลุดจากเครื่องแบบที่ถูกหน้าที่บังคับให้สวมได้ บางคนอาจหันไปหยิบเดรสโค้ดของบาง Tribe ที่มีสภาวะเป็นนามธรรมกว่ามาสวมแทน ไม่ว่าจะเป็นความสำเร็จ ความฉลาด ความเก๋ ความล้ำสมัย ความกบฏ ฯลฯ การตัดสินใจเลือกของทุกคนล้วนมีความแตกต่างและเป็นปัจเจกอยู่แล้วแน่นอน แต่ภายใต้ความแตกต่างนั้น การมองหาความเป็นหนึ่งเดียวแบบคนเผ่าเดียวกันเพื่อ Fit in เข้าสู่บาง Tribe ก็ยังเป็นองค์ประกอบที่สามารถแฝงฝังอยู่อย่างหนักแน่นได้เช่นกัน แม้การควบคุมโดย Soft power ด้วย “เครื่องแต่งกายที่เหมาะสม” อาจดูเหมือนไร้ซึ่งความรุนแรง แต่การถูกลดทอนตัวตนที่แท้จริงและถูกบังคับให้ทำตามหน้าที่ที่ผู้อื่นกำหนดหรือคาดหวังส่งผลให้เกิดกระบวนการตีกลับได้

คำอธิบายภาพ : MARK ZUCKERBERG - เพราะไม่ชอบมานั่งคิดว่าวันนี้จะใส่อะไรดี ผู้ก่อตั้ง Facebook จึงตัดสินใจเลือกเสื้อยืดสีเทากับกางเกงยีนส์เป็นเครื่องแบบประจำตัวและสวมทุกวัน แม้เจ้าตัวจะยังสวมชุดอื่นๆ หรือใส่สูทผูกเนกไทไปขึ้นศาลอยู่บ้างเป็นบางครั้งบางคราว (ช่วงหลังชักจะบ่อย!) แต่เสื้อยืดสีเทาก็ได้กลายเป็นเครื่องหมายของ “ผู้บริหารไฟแรงที่มีเรื่องอื่นสำคัญกว่าจะมาคิดเลือกเสื้อผ้าใส่ให้เสียเวลา” ไปเรียบร้อยแล้ว

 

ในโลกที่คนไม่เห็นความจำเป็นของเครื่องแบบแต่ตัดสินและยอมรับกันด้วยเดรสโค้ด จึงปรากฏกบฏอีกกลุ่มหนึ่ง นั่นก็คือกลุ่มคนที่คิดว่าการต้องมานั่งคิดแต่งตัวตามกาลเทศะทางสังคมนี่มันบังคับกันมากเกินไป ดังนั้น ฉันจะสร้างชุดยูนิฟอร์มส่วนตัวของฉันขึ้นมาหนึ่งชุด (หรือหนึ่งเซต) แล้วสวมแต่ชุดนั้น ไม่ว่าจะงานอะไร สถานที่ไหน ​ฉันก็จะเป็นอย่างที่ฉันอยากเป็นเท่านั้น กาลเทศะบังคับฉันไม่ได้ถ้าฉันไม่ยินยอม อดีตเครื่องหมายของการถูกควบคุมอย่าง Uniform ก็กลับกลายเป็น Personal uniform เครื่องหมายของการต่อต้านมาตรฐานทางสังคมไปได้อีก!

คำอธิบายภาพ : KIM KARDASHIAN - ถ้าจะมีใครสักคนได้ตำแหน่งตัวแม่แห่งวงการเปิดทุกส่วนโค้ง โชว์ทุกส่วนเว้า ก็ต้องเป็นคิม เคนี่แหละ แต่การอวดเอวเอสและบั้นท้ายดินระเบิดของเธอไม่ได้มาเป็นแค่อาหารตา เพราะเธอพัฒนา Person branding นี้ให้ออกมาเป็นแบรนด์ชุดกระชับสัดส่วนชื่อ Skim ที่ขายดิบขายดีจนทำให้เจ้าตัวไปติดลิสต์ความสำเร็จสายธุรกิจระดับโลก

 

PERSONAL UNIFORM 

หลายคนประดิษฐ์เครื่องแบบประจำตัวขึ้นมาเพื่อสร้างความโดดเด่น ทำให้ภาพลักษณ์ของตัวเองเป็นที่จดจำ สังเกตเห็นง่าย หรือแม้แต่ “ขายได้” เพราะในโลกยุคปัจจุบัน สไตล์ที่โดดเด่นของบุคคลหนึ่งสามารถกลายเป็นสินค้าที่ทำให้ผู้ครอบครองสามารถสร้างกำไรได้มหาศาล แต่เราก็คุยกันมานานจนคุณน่าจะเห็นภาพแล้วว่าคงไม่ใช่ทุกคนจะเลือกสร้างยูนิฟอร์มชุดเดียวโดดๆ แบบ Steve Jobs ​แต่ความลื่นไหลและความเป็นไปได้ของเครื่องแบบส่วนตัวสมัยนี้แทบจะเรียกได้ว่าไร้ขีดจำกัด ขึ้นอยู่กับภาพลักษณ์และเผ่าพงศ์ที่ผู้สวมใส่สบายใจจะประสานตนเองเข้าไป เครื่องแบบส่วนบุคคลจึงมีนิยามและความหมายตามที่เจ้าตัวบัญญัติ เลือกสรร และหยิบมาใช้งาน เป็นได้ตั้งแต่การพยายามทำชีวิตให้ง่ายขึ้นราวกำลังเสพไลฟ์สไตล์อันแสนจะมินิมัล จนถึงภาพลักษณ์ที่เลือกแล้วอย่างพิถีพิถัน เพื่อบอกหน้าที่ ความรับผิดชอบ กลุ่ม หรือสังกัดของตน และอย่าลืมเด็ดขาดว่าในอนาคต ความหมายและการใช้งานของเครื่องแบบก็จะยังคงเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ  พร้อมๆ กับการถูกเลือกหยิบมาสวมเพื่อสร้าง กำหนด ตีกรอบ หรือส่งสารบางอย่าง...ครั้งแล้วครั้งเล่า

คำอธิบายภาพ: KARL LAGERFELD - ดีเทลอาจเปลี่ยนไปบ้าง แต่สุดยอดดีไซเนอร์ผู้ล่วงลับผู้กุมบังเหียนงานออกแบบให้ซูเปอร์แบรนด์ Chanel, Fendi และแบรนด์ภายใต้ชื่อ-สกุลของตน มีชิ้นหลักๆ ที่เป็นแบรนด์ประจำตัวคือชุดสูทสีดำ เสื้อเชิ้ตปกตั้งสีขาว เนกไท แว่นกันแดดกรอบโต และถุงมือหนังเจาะนิ้วสไตล์สิงห์นักบิด

คำอธิบายภาพ : ALBERT EINSTEIN - แม้ไม่อาจรู้ได้ว่าศาสตราจารย์ไอน์สไตน์มีลุคอื่นๆ ในชีวิตประจำวันอีกมากน้อยแค่ไหน แต่นักฟิสิกส์อัจฉริยะก็เป็นที่จดจำในลุคสเวตเตอร์สีเทา ไม่สวมถุงเท้า และทรงผมหยิกหย็อยฟูฟ่องที่โดดเด่นพอๆ กับไอเดียในสมองของเขานั่นแหละ! 

คำอธิบายภาพ : GIORGIO ARMANI - แม้ว่าตัวเองจะเป็นผู้ออกแบบชุดสูทชวนสวมที่ขึ้นชื่อเรื่องงาน “ถอด-รื้อ-ประกอบ-สร้างใหม่” จนโด่งดังไปทั่วโลก แต่ยามปรากฏกายออกสื่อ เจ้าพ่อดีไซเนอร์ชาวอิตาลีกลับเลือกลุคสบายๆ อย่างเสื้อยืดเข้ารูปหุ่นฟิต (ในวัย 87 ยังแจ๋ว!) กางเกงสีขรึม หรืออย่างมากก็เพิ่มสเวตเตอร์ผ้าแคชเมียร์เข้าไป 

คำอธิบายภาพ : CHRISTOPHER NOLAN ผู้กำกับชื่อดังมีสิ่งที่โดดเด่นกว่าความสำเร็จของภาพยนตร์ที่เขากำกับ นั่นคือ...แต่น แตน แต๊น ชุดสูท 3 ชิ้น เครื่องแบบประจำตัวที่เขาสวมทุกวันเวลาทำงาน ไม่ว่าจะสำรวจโลเคชั่นที่ไหน เปิดตัวภาพยนตร์ที่ใด หรือถ่ายฉากแอ็กชั่น ดราม่า ลุยป่า คลุกฝุ่นอย่างไร ’เด็จพ่อโนแลนก็ยังทรงสูทเต็มยศทำงานราวกับมันคือผิวหนังที่ 2 ของเขา 

คำอธิบายภาพ : ARIANA GRANDE - ผมหางม้าสูงแกว่งไกวของเธอรวมกับลุคเบบี้ดอลทำให้สาวไซซ์มินิเจ้าของเสียงทรงพลังเกินตัวโดดเด่นเป็นที่จับตามองอย่างรวดเร็วตั้งแต่อายุยังน้อย หางม้าเด้งดึ๋งในทุกโชว์กลายเป็นมีมอึกทึกในโลกออนไลน์อยู่ช่วงหนึ่ง เมื่อเธอเลือกตัดหมวกแก๊ปที่สวมให้เป็นรูโหว่...เพียงเพื่อให้หางม้าซิกเนเจอร์ทะลุออกมาสะบัดไปมาได้อย่างอิสระ