เป็นผู้หญิงที่ใส่สลิปเดรสแหวกสูงซึ่งมีกิริยานุ่มนวล เป็นคนเขียนจดหมายด้วยลายมือซึ่งทำเรียลิตี้โชว์ออนไลน์ล้านวิว เป็นดีไซเนอร์ที่ใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ซึ่งเฉิดฉายยิ่งกว่าซูเปอร์สตาร์ในชุดราตรีจัดเต็ม “ไม่มีอะไรซับซ้อน” วทานิกา ปัทมสิงห์ ณ อยุธยา ส่ายหน้าให้กับทุกสิ่งซึ่งย้อนแย้งกันในตัว “Vatanika คือสิ่งมีชีวิตที่จะเป็นอะไรก็ได้”

     ก่อนหน้าจะมีแฟชั่นเรียลิตี้ This is Me, Vatanika แม้รูปสวยที่สุดในชุดว่ายน้ำของแพร-วทานิกาในอินสตาแกรมยังได้ไลก์ราวๆ 3,000 แต่หลังจากมีรายการนั้นแต่ละโพสต์ของแพรไม่เคยมียอดไลก์ต่ำกว่าหลักหมื่น มีชายหนุ่มมาขอรับตัวไปทานข้าว มีนักท่องเที่ยวปักหมุดมาร้านวทานิกา มีข้อความส่งหาว่าเธอคือกำลังใจให้อยากมั่นใจในตัวเอง ฯลฯ

     “มีความระวังตัวแต่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงตัวเอง รู้ว่ามีเยาวชนติดตามเราอยู่ อยากเป็นตัวอย่างให้คนได้ไม่มากก็น้อย” แพรพูดไปยิ้มในตาไปเหมือนเคย “อย่างเรื่องสาจ๋า (เมดประจำตัว) คนที่พูดเพราะๆ กับแม่บ้าน พี่เลี้ยง คนขับรถ หรือใครก็ตามมันผิดตรงไหนหรือ มันมีนะคนที่พูดแบบนี้ อยากให้ได้แง่นี้กันด้วยนอกจากดูแล้วสนุก”

     ดีไซเนอร์ด้วยกันเองยังบอกว่าแพรเป็น Celebrity Designer คนแรกของเมืองไทย ไม่ใช่อย่างที่ Halston หรือ Tom Ford เป็น แต่เป็นอย่าง Karl Lagerfeld หรือ Alexander McQueen ในแง่ที่ดึงดูดทั้งคนสนใจและไม่สนใจแฟชั่นได้ คนกลุ่มหลังยังหมายรวมไปถึงองค์การสหประชาชาติที่แพรเล่าว่าติดต่อเข้ามา “เราถามว่าคุณเห็นอะไรในรายการของเราหรือ รายการเราตลก…นิดหนึ่ง เขาบอกว่าเราสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้หญิงได้ อยากให้เราช่วยเหลือผู้หญิงในพื้นที่ทำงาน” พนักงานทั้งหมดล้วนเป็นหญิง เว้นคนรถที่เป็นชายแท้หนึ่งเดียวในวทานิกาซึ่งแพรบอกว่าเป็นเรื่องบังเอิญล้วนๆ

     เธอใส่เดรสทรงสอบสีครีมไปแถลงข่าวแสดงความร่วมมือกับ UN Women เราถามว่าทำไมเลือกชุดนั้น ขณะที่ผู้หญิงทั้งงานอยู่ในชุดสูทกางเกง ยูนิฟอร์มแสดงความสตรอง “ใส่สีขาวครีมแล้วโชคดี” แพรตอบขำๆ “ไม่จำเป็นว่าต้องใส่อะไรที่ดู ‘empower’ เช่น สูทหรือส้นสูง มันคือความรู้สึก ความเชื่อ และการใช้หัวใจสื่อออกไปมากกว่า แล้วก็เป็นชุดที่สุภาพ ให้เกียรติงาน แพรไม่เคยใส่ชุดขาว ครีม หรือแดงไปงานแต่งงาน เวลาไปงานศพแพรไม่เคยไม่ใส่ถุงน่อง ไม่ใส่ขาว-ดำ จะใส่ดำล้วนเท่านั้น ไม่เคยถ่ายรูปแล้วยิ้มในงานศพ ไม่เคยโฟกัสความสวยของตัวเองมากกว่าความเหมาะสมและกาลเทศะ” แพรยังบอกด้วยว่าเป็นสามัญสำนึกที่ “คุณแม่สอนมาตั้งแต่เด็กๆ”

     ยกเรื่องหนึ่งมาปรึกษาแพร มีเพื่อนชอบแต่งตัวเซ็กซี่ แต่หลายครั้งมีคนบอกว่าแรด ได้ฟังความแล้วแพรหรี่ตา หน้าตึง เสียงเปลี่ยนจากทีเล่นเป็นทีจริง “เพื่อน-ถ้ารักกันมากจริงๆ พูดอะไรเราไม่สะเทือนหรอก เราจะมองเป็นเรื่องตลก แต่ถ้าเราไม่ได้รักกันจริงแล้วทิ่มแทงกันด้วยคำพูด จะไปให้ราคาทำไม ชายกระโปรงยาวเท่านี้ (แตะต้นขา) คือเซ็กซี่ สั้นขึ้นมาอีกคือยั่ว อะไรคือเส้นแบ่งหรือ แพรคิดว่าถ้าถูกกาลเทศะ แต่งอะไรก็แต่งเถอะ ร่างกายเราเป็นของเรา สิทธิก็เป็นของเรา”

     ถ้าเป็นเรื่องผู้หญิง แพรขมีขมันโดดเข้าหา เหมือนที่เวลานี้เธออยู่ในขั้นเตรียมโครงการช่วยเหลือผู้หญิงและเยาวชนจากเมืองคอกซ์บาซาร์ ประเทศบังกลาเทศ จนถึงจังหวัดตากและเชียงใหม่ “พอเราอยู่มาถึงระยะเวลาหนึ่งวทานิกาไม่ใช่แค่แบรนด์แฟชั่นอีกแล้ว เราจะเป็นอะไรก็ได้”

     แต่ไม่เคยลืมว่ารากฐานคือแฟชั่น แพรทำให้แบรนด์ชื่อเดียวกับเธอเข้าไปอยู่ในการรับรู้ของมวลชนคนกระแสหลักอีกครั้งด้วย This is Me, Vatanika ซีซั่น 2 ที่แพรนิยามว่าเหมือนถ่ายโฮมวิดีโอกับแก๊งเพื่อนสาวสุดแซ่บ “แพรเป็นคนเพื่อนน้อย ที่เห็นมีไม่ถึง 10 คน แต่มีคุณภาพ ถึงจะมีไม่เยอะก็ยังดีกว่ารู้จักทุกคนไปหมด แต่ไม่มีใครที่เราพึ่งพาได้จริงๆ”

     เป็นสุดยอดความลับประหนึ่ง Game of Thrones ต่อให้หลอกถามอย่างไร เธอยอมคายแค่ว่ามี 8 ตอน ซึ่งทำเราแปลกใจ ความนิยมของ 12 ตอน 19.8 ล้านวิวในซีซั่นแรก ไฉนกลับลดตอนลงไปมาก “อาจารย์ทางฮวงจุ้ยบอกว่าเลข 8 เป็นเลขที่ดี แพรเป็นคนเชื่อเรื่องพลัง ไม่มีอะไรซับซ้อนค่ะ” แพรตอบขึงขังเหมือนที่เธอเล่าจริงจังว่าใช้ชื่อตัวเองเป็นชื่อแบรนด์ เพราะวทานิกาที่แปลว่าพูดเป็นเงินเป็นทอง คุณปู่ (พลตำรวจตรี ทักษ์ ปัทมสิงห์ ณ อยุธยา) ซึ่งเป็นมงคลในชีวิตเธอเป็นคนตั้งชื่อนี้ให้ เธอคิดไม่ซับซ้อนว่า “ต้องเป็นสิริมงคลในการค้าขายแน่ ใช้เสียเลย”

Friends For Life (จากซ้าย) นัยน์ชนก ปัทมสิงห์ ณ อยุธยา / อรอาภา ตันทโอภาส / Ai Gemma Hirano / คัทลียา ตั้งสง่า / อาภาภัทร อินทรทัต และนฤมล กิตติวรฤทธิ์

 

     เราขอให้เธออธิบายชุดแรกที่ติดป้ายแบรนด์วทานิกา แววตาเธอผละไปหาลูกสาวคนแรกที่ทำคลอดเองกับมือเมื่อเกือบ 10 ปีก่อนทันที “เป็นเดรสหนังแกะ มีไหมชีฟอง ติดลูกไม้ฝรั่งเศส ปักมือทั้งตัว เวิ่นเว้อน่ะ! ไซซ์เล็กจิ๋วใส่ร่างเข้าไปไม่ได้จริง ต้องเก็บไว้ดูอย่างเดียว เคยเห็น Lenny Kravitz หรือ Steven Tyler ขึ้นคอนเสิร์ตไหม นั่นน่ะ เสื้อผ้าที่แพรอยากทำจริงๆ แพรชอบแบบนั้น” ทุกครั้งที่หันไปเห็นชุดนี้ วทานิการู้สึกว่า…“สิ่งนี้คือความฝัน แต่โลกความเป็นจริงมีหลายอย่างมากกว่านั้น แรกๆ ดราม่ามากที่ต้องเปลี่ยนสไตล์ แต่พอเห็นผู้หญิงใส่ชุดเราแล้วเขารู้สึกสวย มั่นใจ รู้สึกฟินทั้งตัวเราและลูกค้า แล้วช่วงนั้นเรารับทีมช่างเข้ามาเพิ่ม รู้เลยว่าการได้ดูแลใครสักคนที่เติบโตไปด้วยกันได้คือความสุขอีกระดับ แต่แพรไม่ได้วางตัวเป็นแม่หรือเป็นพี่สาว ไม่ใช่ว่าใครมีปัญหาเราต้องเข้าไปโอบอุ้ม อารมณ์เหมือนถ้าเธอต้องการ (มือทาบอก เสียงอ่อน) แพรอยู่ตรงนี้จ้ะ

     “ณ ตอนนี้ที่เลขอายุเท่านี้แล้วมองกลับไป ถ้าแพรไม่เชื่อพ่อแม่ป่านนี้คงนั่งคลึงดินฝันจะเป็นศิลปินปั้นอยู่ แพรเรียนจบตอนอายุเยอะแล้ว 27 แล้วน่ะ ไม่อยากเอาเปรียบที่บ้าน เริ่มจากเย็บกระเป๋าหนังแล้วลงท้ายมาขายเสื้อผ้า แต่ไม่มีความเสียใจใดๆ ทั้งสิ้น ไม่อย่างนั้นแพรจะไม่ได้เจอทุกอย่างที่แพรเจอในตอนนี้ ซึ่งไม่ขอเปลี่ยนอะไรเลย” แพรในวัยย่าง 35 ยิ้มพราย “เวลาฟังสาวๆ คุยกันว่าต้องตามหาความฝัน เรายังอยากตามหาอะไรบ้างให้ชีวิตน่าตื่นเต้น รู้สึกว่าเรายังได้อีก นี่ไม่ใช่ที่สุดแล้ว แพรว่าความพอใจมีมากไปเราก็ยืนอยู่ที่เดิม ยิ่งมีน้อยยิ่งอยากพัฒนา แพรเป็นคนมีความสุขยาก…ในเรื่องงาน”   

     เป็นคนที่ต่อปากต่อคำด้วยสนุกที่สุดคนหนึ่ง โยนอะไรให้ จะยาก-ง่าย หนัก-เบา เธอไม่กลัวที่จะตอบกลับอย่างไว เป็นต้นว่าเมื่อเราแหงนคอถามคนที่กราฟชีวิตตอนนี้ขึ้นสูงว่ากลัวตกลงมาไหม “ไม่เคยคิดว่าขี่หลังเสือ แต่คิดว่าปีนี้งูไม่ถูกกับเรา” วทานิกากลัวอะไรบ้าง “กลัวการสูญเสียเวลา มันมีค่าและเอากลับมาไม่ได้” เวลาคนชมว่าสวย ฟินหรือชินแล้ว “ถ้ามีคนบอกว่าใส่ชุดเราแล้วรู้สึกสวยมาก สามีมองทั้งวัน จะฟินกว่าเราโดนชม”

     ไม่อยากสูญเสียความสามารถด้านใดต่อไปนี้ แต่งหน้า ออกแบบ ช่วยเหลือคน “คิดว่าเป็นความสามารถในการออกแบบแฟชั่น แพรใช้ประกอบอาชีพ ไม่ใช่แค่เลี้ยงตัวเอง แต่เลี้ยงและช่วยเหลือคนอื่นๆ ได้ด้วย” สังคมอยากรู้อยากเห็นเรื่องของแพร แล้วแพรอยากรู้เรื่องอะไรจากสังคมบ้าง “อยากรู้เรื่องการพัฒนาต่างๆ ในสังคม โดยเฉพาะการแสดงความคิดเห็นบนโลกออนไลน์ที่เราควรพากันไปในทางที่ดีขึ้น ไม่คิดร้าย ไม่ว่ากัน” อะไรคือสิ่งที่อยากทิ้งร่องรอยไว้บนโลกในวันที่ไม่มีวทานิกาแล้ว “ผลงานด้านดีไซน์ที่ทำให้ผู้หญิงรู้สึกสวยขึ้น มั่นใจขึ้น มันคือที่สุดแล้วของดีไซเนอร์ แล้วก็โปรเจกต์ต่างๆ ของแพรและบริษัทที่ทำเพื่อสังคม อยากให้คนรุ่นต่อไปใช้เป็นแนวทางในการใช้ชีวิต”

     คิดถึงตัว V คิดถึงอะไร “Victory ไม่ต้องยิ่งใหญ่ อาจเป็นชัยชนะในหัวใจแพรเองที่เราได้ให้หรือได้ทำอะไรเล็กๆ น้อยๆ”